Wikipedia

Wiosna (partia polityczna)

polska centrolewicowa partia polityczna

Wiosna Roberta Biedronia (Wiosna) – polska centrolewicowa partia polityczna, której powstanie ogłoszono 3 lutego 2019 podczas konwentu założycielskiego. Partia została zarejestrowana 29 czerwca 2018 pod nazwą Kocham Polskę. Podczas konwentu założycielskiego przyjęła nazwę „Wiosna”, a jej prezesem został Robert Biedroń (zastępując Monikę Gotlibowską). Charakter ideowy ugrupowania był socjaldemokratyczny, socjalliberalny, antyklerykalny, feministyczny i proekologiczny[2][3][4][5]. Od lipca 2019 wchodziła w skład koalicji Lewica. 11 czerwca 2021 została rozwiązana, decydując się na połączenie z Sojuszem Lewicy Demokratycznej pod nazwą Nowa Lewica, wewnątrz której została frakcją.

Wiosna Roberta Biedronia
Ilustracja
Państwo

 Polska

Skrót

Wiosna

Prezes

Robert Biedroń

Data założenia

3 lutego 2019[a]

Data rozwiązania

11 czerwca 2021[b]

Adres siedziby

ul. Wejherowska 16, 81-042 Gdynia

Ideologia polityczna

socjaldemokracja, socjalliberalizm, zielona polityka, feminizm, proeuropeizm, antyklerykalizm

Poglądy gospodarcze

państwo opiekuńcze

Liczba członków

4721 (styczeń 2020)[1]

Grupa w Parlamencie
Europejskim

Postępowy Sojusz Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim

Młodzieżówka

Przedwiośnie (2019–2020), Młoda Lewica RP (2020–2021)

Barwy

     fiolet      pomarańcz

Obecni posłowie
7/460
Obecni senatorowie
1/100
Obecni eurodeputowani
2/52
Obecni radni wojewódzcy
0/552
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Robert Biedroń, prezes partii w latach 2019–2021 i późniejszy lider frakcji w ramach Nowej Lewicy

Przy partii działały: organizacja młodzieżowa Młoda Lewica (wcześniej Przedwiośnie), Wiosna Kobiet, Eko Wiosna, Tęczowa Wiosna i Wiosna Samorządowa[6].

Historia edytuj

Partia (2018–2021) edytuj

W maju 2018 współpracujący z ówczesnym prezydentem Słupska Robertem Biedroniem Monika Gotlibowska, Diana Mróz i Sławomir Szymczak złożyli wniosek o rejestrację partii Kocham Polskę, którą sąd wpisał do ewidencji 29 czerwca tego samego roku[7][8]. We wrześniu 2018 Robert Biedroń, nieubiegający się o reelekcję na prezydenta Słupska, zainicjował cykl 40 spotkań pt. „Burza Mózgów”, w ramach którego podjął dyskusje z mieszkańcami polskich miejscowości na temat ich preferowanych reform politycznych i zapowiedział, że wypracowane podczas spotkań postulaty będą stanowić element programu jego nowego projektu politycznego. Wniosek o zmianę nazwy partii z „Kocham Polskę” na nazwę „Wiosna” wpłynął do sądu już 21 grudnia 2018, natomiast w kolejnym wniosku z 23 stycznia 2019 zaproponowano pełną nazwę „Wiosna Roberta Biedronia”[9] (nazwy te zarejestrowano odpowiednio 8 i 11 lutego 2019). 3 lutego 2019 na warszawskim Torwarze odbyła się konwencja założycielska ugrupowania, na którym nowa nazwa została upubliczniona[10]. W przedterminowych wyborach na prezydenta Gdańska (miesiąc później) partia poparła (podobnie jak PO, PSL i Nowoczesna) kandydaturę Aleksandry Dulkiewicz (która zwyciężyła w I turze)[11].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 Wiosna zarejestrowała listy we wszystkich okręgach. Oprócz osób związanych z tą partią na listach znalazły się także dwie działaczki partii Teraz! (pomimo poparcia przez tę formację Koalicji Europejskiej), m.in. posłanka Joanna Scheuring-Wielgus, a także działaczka ROG[12]. Szefem sztabu wyborczego został wiceprezes Wiosny i wieloletni współpracownik Roberta Biedronia, Marcin Anaszewicz[13] (który kilka miesięcy później odszedł z partii[14]). Na komitet Wiosny oddano 826 975 głosów (6,06%), co dało jej trzecie miejsce za PiS i KE – była jedynym komitetem oprócz nich, który przekroczył próg wyborczy. Partia uzyskała trzy mandaty eurodeputowanych, które przypadły Robertowi Biedroniowi (okręg warszawski), Sylwii Spurek (okręg wielkopolski – pięć miesięcy po wyborach odeszła z Wiosny) i Łukaszowi Kohutowi (okręg śląski)[15].

19 lipca 2019 Robert Biedroń ogłosił na konferencji prasowej z przewodniczącym Sojuszu Lewicy Demokratycznej Włodzimierzem Czarzastym oraz Adrianem Zandbergiem z zarządu krajowego Lewicy Razem wspólny start ich partii w wyborach parlamentarnych w tym samym roku[16]. Do porozumienia (startującego jako komitet wyborczy SLD, pod nieoficjalną nazwą Lewica) przystąpiły także m.in. Polska Partia Socjalistyczna i Twój Ruch. Na listach znalazło się około 100 kandydatów Wiosny, w tym kilkunastu na pierwszych miejscach[17]. Z rekomendacji Wiosny ponownie wystartowała posłanka Joanna Scheuring-Wielgus (po rozwiązaniu partii Teraz!)[18]. Spośród 49 przypadłych komitetowi SLD mandatów poselskich i 2 senackich, Wiosna uzyskała 19 mandatów w Sejmie i 1 w Senacie. Sekretarz Wiosny Krzysztof Gawkowski został przewodniczącym Koalicyjnego Klubu Parlamentarnego Lewicy, wiceprezes partii Gabriela Morawska-Stanecka objęła funkcję wicemarszałka Senatu, a Paulina Piechna-Więckiewicz została dyrektorką biura Koalicyjnego Klubu Parlamentarnego Lewicy.

14 grudnia 2019 ogłoszono, że Wiosna i SLD połączą się w jedną partię o nazwie Nowa Lewica[19]. 19 stycznia 2020 prezes Wiosny Robert Biedroń został ogłoszony przez SLD, Wiosnę i Lewicę Razem wspólnym kandydatem w wyborach prezydenckich w tym samym roku. W głosowaniu otrzymał 2,22% poparcia, zajmując 6. miejsce wśród 11 kandydatów[20]. Przed II turą poparł Rafała Trzaskowskiego z PO[21], jednak Wiosna (podobnie, jak cała koalicja Lewica) nie zajęła oficjalnego stanowiska w tej sprawie.

8 września 2020 z członkostwa w Wiośnie zrezygnowała posłanka Hanna Gill-Piątek, odchodząc z KKP Lewicy i wiążąc się z formacją Polska 2050[22]. 21 marca partię i KKP Lewicy opuściła posłanka Monika Pawłowska, przechodząc do Porozumienia[23] (kilkanaście miesięcy później związała się z PiS).

11 czerwca 2021 zgromadzenie ogólne Wiosny podjęło decyzję o samorozwiązaniu partii, tym samym rozpoczął się proces jej likwidacji i wejścia w skład Nowej Lewicy[24]. Sąd wykreślił Wiosnę z ewidencji 3 czerwca 2022[25].

Frakcja w ramach Nowej Lewicy (od 2021) edytuj

Formalnie zarząd Nowej Lewicy podjął decyzję o powołaniu frakcji Wiosna, będącej jedną z dwóch frakcji w partii obok frakcji SLD, 17 lipca 2021[26]. Na kongresie Nowej Lewicy 9 października tego samego roku Robert Biedroń z ramienia frakcji Wiosna został współprzewodniczącym Nowej Lewicy. Przedstawiciele frakcji Wiosna uzyskali połowę miejsc we władzach NL[27].

14 grudnia 2021 wicemarszałek Senatu Gabriela Morawska-Stanecka opuściła Nową Lewicę, przechodząc do koła PPS[28] (późniejszego Koła Parlamentarnego Lewicy Demokratycznej, z którego pod koniec kadencji przeszła do klubu Koalicji Obywatelskiej). 21 sierpnia 2023 z NL wystąpiła posłanka Beata Maciejewska (wiążąc się wówczas z partią Nowa Demokracja – Tak)[29].

W wyborach parlamentarnych w 2023 przedstawiciele frakcji Wiosna uzyskali 7 mandatów w Sejmie (spośród 19 dla członków NL i 26 posłów wybranych z jej list) i 1 w Senacie (spośród 5 dla członków NL i 9 wybranych z ramienia jej komitetu). W zaprzysiężonym 13 grudnia tego samego roku rządzie Donalda Tuska Krzysztof Gawkowski (który przez pierwszy miesiąc nowej kadencji parlamentu pozostawał szefem klubu Lewicy) został wicepremierem i ministrem cyfryzacji, a Katarzyna Kotula ministrem ds. równości (bez teki). Kilkoro działaczy Wiosny zostało także wiceministrami.

Program polityczny edytuj

Program gospodarczy edytuj

  • Stopniowe podwyższanie pensji minimalnej do 3000 zł w 2021 roku oraz do 3500 zł w 2024 roku, przy czym do 2028 miała zostać trwale powiązana ze średnią krajową na poziomie 60% średniej pensji[30].
  • Minimalna nieopodatkowana emerytura wynosząca 1600 złotych[31].
  • Likwidacja ZUS i KRUS, oraz przeniesienie ich kompetencji do administracji skarbowej[31].
  • Zniesienie ograniczeń dotyczących matek i ojców samodzielnie wychowujących dzieci w ramach programu Rodzina 500 plus[32].
  • Zagwarantowanie równości płac dla kobiet i mężczyzn pracujących na tym samym stanowisku[33].
  • Minimalna pensja dla nauczycieli wynosząca 3500 zł, a dla najlepszych dyplomowanych i profesorów oświaty – 6000–7000 zł[34].
  • Odejście od gospodarki opartej na węglu do 2035 roku poprzez zapoczątkowanie programu stworzenia sektora odnawialnych źródeł energii na 200 tysięcy miejsc pracy z programem dostosowawczym dla górników oraz pracowników elektrowni[35].
  • Cyfryzacja administracji, bezpłatny dostęp do Internetu w całym kraju[36].
  • Ogólnopolski budżet partycypacyjny[37].
  • Rozliczanie przedsiębiorstw przez internet, inkubator dla startupów w każdej gminie, jednolite interpretacje podatkowe[38].
  • Likwidacja Funduszu Kościelnego, opodatkowanie Kościoła[39].

Program społeczny edytuj

  • Gwarancja dostępu do lekarza specjalisty w ciągu 30 dni[40].
  • Legalizacja małżeństw osób tej samej płci[33].
  • Wprowadzenie instytucji rejestrowanego związku partnerskiego[33].
  • Gwarancja prawa kobiet do aborcji na żądanie do 12 tygodnia ciąży, pełne finansowanie in vitro, ściąganie alimentów jako zaległości podatkowych[41].
  • Bezpłatny wstęp do wszelkich instytucji kultury w całej Polsce w każdą niedzielę[42].
  • Powołanie Komisji Sprawiedliwości i Pojednania, która miałaby „zbadać nadużycia prawa przez funkcjonariuszy publicznych w latach 2015–2019”[43].
  • Autobus w każdej gminie[44].
  • Wsparcie asystentów, edukacja włączająca i wyższe o 500 zł świadczenia dla osób z niepełnosprawnością[45].
  • Deglomeracja urzędów i instytucji publicznych[46].

Zmiany w szkolnictwie edytuj

  • Wprowadzenie do programu nauczania wiedzy o najnowszych technologiach, zmianach klimatycznych, profilaktyce zdrowotnej, językach programowania, „cyberbezpieczeństwie” oraz rozpoznawaniu tzw. fake newsów[47].
  • Wprowadzenie nowoczesnej edukacji seksualnej oraz obowiązkowej edukacji przeciwko przemocy w szkołach każdego rodzaju[47].
  • Podwojenie liczby lekcji języka angielskiego oraz danie wyboru jednego przedmiotu prowadzonego całkowicie w języku angielskim dla uczniów szkół ponadpodstawowych[47].
  • Wycofanie religii ze szkół[39].

Program dla Unii Europejskiej edytuj

  • 10 milionów mieszkań w Unii Europejskiej[48].
  • Bezpłatny transport lądowy dla osób do 26 roku życia na terenie całej Unii[49].
  • Jednolity paszport europejski zamiast paszportów krajowych od 2022 roku[50].
  • Odejście od węgla do 2050 roku[51].
  • Wprowadzenie Europejskiej Karty Kultury i Sportu[52].
  • Wprowadzenie Europejskiej Karty Praw Kobiet[53].
  • Wdrożenie konwencji o prawach osób z niepełnosprawnościami[54].
  • Wsparcie finansowe dla mediów promujących demokrację i patrzących władzy na ręce[55].
  • Większe środki na granty dla organizacji pozarządowych[56].
  • Stworzenie listy leków kluczowych, które muszą być tak samo dostępne we wszystkich państwach członkowskich[57].
  • Zapewnienie dostępu do leków w cenie stosownej do zarobków obywateli danych krajów[57].
  • Europejski Program Walki z Rakiem[58].

Struktura i działacze edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Politycy partii Wiosna.

W partii Wiosna działali politycy zaliczani do różnych nurtów tzw. progresywnych (lewicowych i centrolewicowych). Z Wiosną związało się wielu dawnych działaczy Ruchu Palikota i Twojego Ruchu[59], częściowo także SLD (m.in. Krzysztof Gawkowski, Paulina Piechna-Więckiewicz, Grzegorz Pietruczuk) i Zielonych oraz lokalnie Partii Razem czy Nowoczesnej, jak również osoby wcześniej niezaangażowane politycznie (m.in. Maciej Gdula, Krzysztof Śmiszek i Sylwia Spurek)[6][60].

Przedstawiciele frakcji Wiosna w kierownictwie Nowej Lewicy edytuj

Współprzewodniczący:

Wiceprzewodniczący:

Zarząd Krajowy partii Wiosna pod koniec działalności edytuj

Prezes:

Wiceprezes:

Sekretarz:

Skarbnik:

  • Arkadiusz Czarnecki

Pozostali członkowie:

Posłowie frakcji w ramach NL na Sejm X kadencji (w KKP Lewicy) edytuj

Senator frakcji w ramach NL w Senacie XI kadencji (w KKP Lewicy) edytuj

Posłowie do Parlamentu Europejskiego IX kadencji edytuj

Wszyscy eurodeputowani Wiosny IX kadencji należeli w Parlamencie Europejskim IX kadencji do Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów.

Posłowie na Sejm IX kadencji (w KKP Lewicy) edytuj

Senator X kadencji (w KKP Lewicy) edytuj

Poparcie w wyborach edytuj

Wybory parlamentarne edytuj

Wybory Sejm Senat
Głosy Mandaty Mandaty
Liczba % +/− Liczba +/− Liczba +/−
2019[c] – – –
19/460
 –
1/100
 –

Wybory prezydenckie edytuj

Wybory Kandydat I tura Uwagi
Głosów %
2020 Robert Biedroń 432 129 2,22 (6.) kandydat nie przeszedł do II tury

Wybory do Parlamentu Europejskiego edytuj

Wybory Głosy Mandaty
Liczba % +/− Liczba +/−
2019 826 975 6,06 (3.) –
3/51
 –

Zobacz też edytuj

Zobacz też kategorię: politycy partii Wiosna.

Uwagi edytuj

  1. ↑ Data konwencji założycielskiej – rejestracja partii nastąpiła już 29 czerwca 2018.
  2. ↑ Stała się następnie frakcją w ramach Nowej Lewicy (formalnie od 17 lipca 2021).
  3. ↑ Członkowie kandydowali z list KW Sojusz Lewicy Demokratycznej.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Ilu członków mają polskie partie? Liczba zapisanych do PiS wzrosła dwukrotnie [online], polsatnews.pl, 1 lutego 2020 [dostęp 2020-02-01].
  2. ↑ Wiosna Roberta Biedronia – Członkowie, liderzy, sondaże. [dostęp 2019-07-05].
  3. ↑ Jacek Liberski, Nie każdy czeka na wiosnę. Robert Biedroń nie rozumie, że znowu jesteśmy w punkcie wyjścia [online], natemat.pl, 4 lutego 2019 [dostęp 2019-02-09].
  4. ↑ Łukasz Rogojsz, Wiosna Roberta Biedronia. Polityczna złota rybka, której boją się rekiny [ANALIZA] [online], gazeta.pl, 3 lutego 2019 [dostęp 2019-02-09].
  5. ↑ Kamil Fejfer, Fejfer: Wiosna Biedronia, czyli partia „dosyć” lewicowa [OPINIA] [online], wp.pl, 6 lutego 2019 [dostęp 2019-02-09].
  6. ↑ a b Zespół. Ruchy Wiosny [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2024-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2021-06-26].
  7. ↑ Pozycja 38507 [online], Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 172/2018, 5 września 2018.
  8. ↑ Andrzej Stankiewicz, Skrywana partia Biedronia [online], onet.pl, 7 grudnia 2018 [dostęp 2019-02-02].
  9. ↑ Marcin Dobski, Wiosna nie nadejdzie? Kolejne zawirowania i wątpliwości wokół partii Biedronia [online], polskieradio24.pl, 10 lutego 2019 [dostęp 2019-02-11].
  10. ↑ Wiosna Biedronia w Warszawie. Polityk ogłosił na Torwarze program i nazwę partii [online], naszemiasto.pl, 3 lutego 2019 [dostęp 2019-02-03].
  11. ↑ Robert Biedroń udzielił poparcia Dulkiewicz w wyborach w Gdańsku. „Marzę o ty, żeby polityka Pawła Adamowicza była kontynuowana” [online], wpolityce.pl, 25 lutego 2019 [dostęp 2019-03-14].
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-01].
  13. ↑ Kampania wyborcza Wiosny – Dodajmy Europie skrzydeł [online], europapnews.pap.pl, 18 marca 2019 [dostęp 2024-03-30].
  14. ↑ Anaszewicz odszedł z Wiosny. „To nie jest droga, jaką wyznaczyliśmy z Robertem” [online], wyborcza.pl, 7 listopada 2019 [dostęp 2024-03-30].
  15. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-27].
  16. ↑ SLD, Wiosna i Lewica Razem idą do wyborów parlamentarnych razem [online], pap.pl, 19 lipca 2019 [dostęp 2019-07-21].
  17. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-09-15].
  18. ↑ Kandydatem Lewicy na posła z Grudziądza: Łukasz Kowarowski [online], pomorska.pl, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2019-09-15].
  19. ↑ SLD i Wiosna połączą się. Biedroń zdradził nazwę [online], tvp.info, 14 grudnia 2019 [dostęp 2020-02-01].
  20. ↑ Serwis PKW – Wybory 2020. [dostęp 2020-07-14].
  21. ↑ Leszek Rudziński, Robert Biedroń zachęca by w II turze głosować na Rafała Trzaskowskiego i zapowiada powstanie nowej siły politycznej [online], polskatimes.pl, 29 czerwca 2020 [dostęp 2020-07-01].
  22. ↑ Arkadiusz Jastrzębski (oprac.), Hanna Gill-Piątek poza Wiosną. Rezygnuje też z klubu Lewicy [online], wp.pl, 8 września 2020 [dostęp 2020-09-08].
  23. ↑ Maciej Drzażdżewski (oprac.), Porozumienie ma nową posłankę. Monika Pawłowska zmienia barwy [online], wp.pl, 21 marca 2021 [dostęp 2021-03-22].
  24. ↑ Karol Kostrzewa, Grzegorz Bruszewski, Zgromadzenie ogólne Wiosny podjęło decyzje o samorozwiązaniu partii [online], pap.pl, 11 czerwca 2021 [dostęp 2021-06-11].
  25. ↑ Pozycja 41169 [online], Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 150/2022, 4 sierpnia 2022.
  26. ↑ Adam Zygiel, Dwie frakcje w Nowej Lewicy. Czarzasty poinformował o decyzji zarządu [online], rmf24.pl, 17 lipca 2021 [dostęp 2021-07-24].
  27. ↑ Nowa Lewica, nowe władze. Wybrano 14 wiceprzewodniczących [online], polsatnews.pl, 9 października 2021 [dostęp 2021-10-10].
  28. ↑ Pięcioro parlamentarzystów odchodzi z Lewicy i tworzy koło PPS [online], gazetaprawna.pl, 14 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-14].
  29. ↑ Posłanka Maciejewska wystartuje do Senatu na Kociewiu. Przeciwko Ryszardowi Świlskiemu z paktu senackiego [online], wyborcza.pl, 22 sierpnia 2023 [dostęp 2023-10-19].
  30. ↑ Godna praca [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-17].
  31. ↑ a b Emerytury [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-17].
  32. ↑ Polityka rodzinna [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-17].
  33. ↑ a b c Równość [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01].
  34. ↑ Szkoła [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-17].
  35. ↑ Transformacja energetyczna [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-17].
  36. ↑ Cyfrowa Polska [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01].
  37. ↑ Partycypacja obywatelska [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01].
  38. ↑ Nowoczesna przedsiębiorczość [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-25].
  39. ↑ a b Świeckie państwo [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-24].
  40. ↑ Opieka zdrowotna [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-12].
  41. ↑ Prawa kobiet [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-11].
  42. ↑ Kultura i media [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-25].
  43. ↑ Komisja sprawiedliwości i pojednania [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-12].
  44. ↑ Transport publiczny [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04].
  45. ↑ Osoby z niepełnosprawnością [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-12].
  46. ↑ Deglomeracja [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-25].
  47. ↑ a b c Szkoła [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-17].
  48. ↑ 10 milionów mieszkań w Europie [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01].
  49. ↑ Bezpłatny transport dla młodych [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01].
  50. ↑ Wspólna polityka wizowa [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01].
  51. ↑ Zielony Pakt dla Europy [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-12].
  52. ↑ Europejska Karta Kultury i Sportu [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01].
  53. ↑ Europejska Karta Praw Kobiet [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01].
  54. ↑ Prawo do niezależnego życia [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01].
  55. ↑ Europejski Fundusz Wolnych Mediów [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01].
  56. ↑ Wsparcie dla organizacji pozarządowych [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01].
  57. ↑ a b Tańsze leki [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01].
  58. ↑ Europejska ochrona zdrowia [online], wiosnabiedronia.pl [dostęp 2019-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01].
  59. ↑ Sebastian Białach, Wiosna Biedronia powstała na gruzach starych partii Janusza Palikota [online], onet.pl, 4 lutego 2019 [dostęp 2019-02-05].
  60. ↑ Niech to się w końcu zmieni, czyli marzenia Biedronia [online], oko.press, 3 lutego 2019 [dostęp 2019-02-03].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wiosna_(partia_polityczna)&oldid=73509005”