Witalij Kaliniczenko

ukraiński kombinator norweski i skoczek narciarski

Witalij Ołehowycz Kaliniczenko (ukr. Віталій Олегович Калініченко[2]; ur. 9 sierpnia 1993 w Worochcie) – ukraiński skoczek narciarski i kombinator norweski. Olimpijczyk (2022), uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym (2013, 2015, 2017, 2019 i 2021), mistrzostw świata w lotach narciarskich (2020) oraz mistrzostw świata juniorów (2010–2013). Brał także udział w igrzyskach europejskich (2023), uniwersjadzie (2015) oraz zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy (2009). Były rekordzista Ukrainy w długości skoku narciarskiego i wielokrotny mistrz kraju.

Witalij Kaliniczenko
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1993
Worochta[1]

Reprezentacja

 Ukraina

Debiut w PŚ

Kombinacja norweska:
2 lutego 2013 w Soczi (Gundersen HS140/10 km – 43. miejsce)
Skoki narciarskie:
21 lutego 2020 w Râșnovie (48. miejsce)

Rekord życiowy

195,5 m na Letalnicy w Planicy (10 grudnia 2020)

Przebieg kariery edytuj

Kombinacja norweska edytuj

W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS zadebiutował w lutym 2009 w zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy w Szczyrku, gdzie w konkursie drużynowym (HS106/3x5 km) zajął z ukraińskim zespołem 8. miejsce, a indywidualnie był 18. (sprint HS106/7,5 km) i został zdyskwalifikowany (Gundersen HS106/15 km)[1].

Czterokrotnie wystąpił w zmaganiach kombinatorów norweskich o mistrzostwo świata juniorów, za każdym razie biorąc udział tylko w konkursach indywidualnych – w 2010 był 52. (Gundersen HS106/10 km) i 56. (Gundersen HS106/5 km), w 2011 dwukrotnie 51. (Gundersen HS106/5 km i Gundersen HS106/10 km), w 2012 43. (Gundersen HS106/5 km) i 47. (Gundersen HS106/10 km), a w 2013 zajął 17. (Gundersen HS106/5 km) i 31. (Gundersen HS106/10 km) miejsce[1].

W 2013 wziął udział w mistrzostwach świata seniorów – indywidualnie uplasował się na 47. (Gundersen HS134/10 km) i 51. (Gundersen HS106/10 km) pozycji, a w sprincie drużynowym (HS134/2x7,5 km), wspólnie z Wiktorem Pasicznykiem, zajął 14. miejsce[1].

W latach 2011–2014 wystartował w niespełna 30 konkursach Pucharu Kontynentalnego, zdobywając punkty dwukrotnie – 11 stycznia 2013 w Czajkowskim był 23. (Gundersen HS140/10 km), a dwa dni później w tej samej miejscowości zajął 22. miejsce (Gundersen HS140/10 km). W sierpniu 2012 zadebiutował w Letnim Grand Prix, indywidualnie plasując się najwyżej na 47. miejscu, a w sprincie drużynowym na 19. pozycji – cztery starty jakie wówczas zanotował były jego jedynymi w karierze w tym cyklu[1].

Ośmiokrotnie wziął udział w zawodach Pucharu Świata. W cyklu tym zadebiutował 2 lutego 2013 w Soczi, gdzie był 43. (Gundersen HS140/10 km). Najlepszy wynik indywidualnie zanotował 10 lutego 2013 w Ałmaty, gdzie uplasował się na 38. pozycji (Gundersen HS140/10 km). Z kolei drużynowo najwyższe miejsce zajął 12 stycznia 2014 w Chaux-Neuve, gdzie z Rusłanem Bałandą był 20. (sprint drużynowy HS117/2x7,5 km)[1].

Ostatni w karierze występ w oficjalnych zawodach międzynarodowych w kombinacji norweskiej rozgrywanych pod egidą FIS zanotował 23 lutego 2014 podczas Pucharu Kontynentalnego w Eisenerz[1].

Skoki narciarskie edytuj

W latach 2008–2010 sporadycznie startował w konkursach FIS Cupu, punktując raz – 20 grudnia 2008 w swoim debiucie w tym cyklu był 29. W styczniu 2010 wziął także udział w konkursie drużynowym w ramach mistrzostw świata juniorów, w którym reprezentacja Ukrainy zajęła 15. miejsce (Kaliniczenko został wówczas zdyskwalifikowany)[3].

Do startów w oficjalnych zawodach międzynarodowych w skokach narciarskich rozgrywanych pod egidą FIS powrócił latem 2013, startując w 6 konkursach FIS Cupu, a do dyscypliny tej na stałe przeniósł się latem 2014[3].

W 2015 wziął udział w mistrzostwach świata seniorów, odpadł jednak w kwalifikacjach do obu konkursów indywidualnych. W tym samym roku wystartował także w uniwersjadzie, plasując się indywidualnie na 35. pozycji[3].

W Pucharze Kontynentalnym zadebiutował 1 sierpnia 2014 w Wiśle, gdzie w ramach letniej edycji tego cyklu był 46. Pierwsze punkty w ramach tej rywalizacji, także podczas konkursu na igelicie, zdobył w sierpniu 2016 zajmując w miejscowości Frenštát pod Radhoštěm 23. pozycję. Z kolei w zimowej edycji PK debiutanckie punkty zdobył w lutym 2017 w Erzurum, gdzie był 22. i 21.[3].

W Pucharze Świata po raz pierwszy wystąpił 13 stycznia 2017 w Wiśle, gdzie odpadł jednak w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego. W październiku 2017 po raz pierwszy przystąpił do rywalizacji w Letnim Grand Prix, jednak w zawodach w Klingenthal również odpadł w kwalifikacjach[4].

W 2017 ponownie wystartował w mistrzostwach świata seniorów, jednak, podobnie jak 2 lata wcześniej, nie zakwalifikował się do żadnego konkursu głównego (w kwalifikacjach na skoczni normalnej został ponadto zdyskwalifikowany)[3].

W 2018, ze względu na problemy zdrowotne z plecami, opuścił sezon letni, ani razu nie występując na arenie międzynarodowej[3]. Do treningów i startów powrócił w październiku tego roku, w trakcie letnich mistrzostw kraju, na których był najlepszym skoczkiem, zdobywając złote medale we wszystkich 3 konkurencjach[5]. W lutym 2019 zadebiutował w konkursie głównym mistrzostw świata seniorów, zajmując na skoczni dużej 42. lokatę (na mniejszym obiekcie ponownie odpadł w kwalifikacjach)[3].

14 lipca 2019 w Szczuczyńsku, w ramach letniej edycji cyklu, po raz pierwszy uplasował się w czołowej dziesiątce zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując w rozegranym tam konkursie 10. lokatę. W sezonie 2019/2020 po raz pierwszy występował częściej w Pucharze Świata, 10 razy odpadając w kwalifikacjach i raz awansując do głównej części zmagań – 21 lutego 2020, podczas zawodów w Râșnovie, zadebiutował w konkursie głównym Pucharu Świata, zajmując 48. lokatę[3].

10 grudnia 2020, podczas kwalifikacji do konkursu indywidualnego mistrzostw świata w lotach narciarskich, skokiem na odległość 195,5 metra ustanowił rekord Ukrainy w długości skoku narciarskiego[6], a w samym konkursie zajął 38. lokatę. 16 stycznia 2021 w Innsbrucku zajął 10. miejsce w konkursie Pucharu Kontynentalnego, pierwszy raz w karierze plasując się w tym cyklu w czołowej dziesiątce. W sezonie 2020/2021 trzykrotnie wystąpił w konkursie głównym Pucharu Świata; najwyżej sklasyfikowany był na 37. pozycji. Na przełomie lutego i marca 2021 w Oberstdorfie wziął udział w mistrzostwach świata seniorów – indywidualnie na skoczni normalnej był 44., na dużej 29., a w rywalizacji drużynowej z ukraińskim zespołem zajął 13. lokatę[4].

We wrześniu 2021 w Szczuczyńsku zdobył pierwsze w karierze punkty Letniego Grand Prix, w pierwszym konkursie plasując się na 19. miejscu. W sezonie zimowym 2021/2022 dwukrotnie wystąpił w konkursie głównym Pucharu Świata, zajmując w Engelbergu 37. i 44. miejsce. W lutym 2022 wziął udział w zimowych igrzyskach olimpijskich, plasując się na 44. pozycji w konkursie indywidualnym na skoczni dużej[4].

Kaliniczenko w swojej karierze wielokrotnie zdobywał tytuły mistrza Ukrainy w skokach narciarskich[7].

Osiągnięcia – kombinacja norweska edytuj

Mistrzostwa świata edytuj

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
56. 27 stycznia 2010   Hinterzarten Sprint HS106/5 km 12:55,4 +5:10,1   Junshirō Kobayashi
52. 29 stycznia 2010   Hinterzarten Gundersen HS106/10 km 29:43.5 +7:15,5   Ole Christian Wendel
51. 27 stycznia 2011   Otepää Gundersen HS100/10 km 26:37,7 +6:52,7   Johannes Rydzek
51. 29 stycznia 2011   Otepää Sprint HS100/5 km 12:44,5 +4:08,8   Marjan Jelenko
47. 22 lutego 2012   Erzurum Gundersen HS109/10 km 26:50,8 +3:58,0   Mattia Runggaldier
43. 25 lutego 2012   Erzurum Sprint HS109/5 km 12:52,9 +2:48,8   Øystein Granbu Lien
31. 23 stycznia 2013   Liberec Gundersen HS100/10 km 24:51,0 +3:01,7   Manuel Faißt
17. 25 stycznia 2013   Liberec Gundersen HS100/5 km 11:49,4 +1:16,0   Manuel Faißt

Puchar Świata edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

Sezon 2012/2013
                                  punkty
- - - - - - - - - - - 43 dq 38 - - - 0
Sezon 2013/2014
                                  punkty
- - dq - - - 44 46 - 64 - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Sezon 2010/2011
                                      punkty
- - - - - - - 58 - 46 - - 44 47 - - - - - 0
Sezon 2011/2012
                                  punkty
- - - - 40 44 - 44 40 50 47 44 47 - - - - 0
Sezon 2012/2013
                                    punkty
43 42 49 49 23 22 - - - - 49 DNS - - - - - - 17
Sezon 2013/2014
                            punkty
34 38 33 - - - - 54 49 50 - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP edytuj

2012
            punkty
- - dq 47 48 - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
- – zawodnik nie wystartował
q – zawodnik nie zakwalifikował się
DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Osiągnięcia – skoki narciarskie edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2022   Pekin/Zhangjiakou 44. miejsce (K-125)

Starty W. Kaliniczenki na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
44. 12 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 122,5 m 106,0 pkt 190,1 pkt Marius Lindvik

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2015   Falun nie zakwalifikował się (K-90)[8], nie zakwalifikował się (K-120)[9]
2017   Lahti dyskwalifikacja w kwalifikacjach (K-90), nie zakwalifikował się (K-116)[10]
2019   Seefeld/Innsbruck 42. miejsce (K-120), nie zakwalifikował się (K-99)
2021   Oberstdorf 44. miejsce (K-95), 29. miejsce (K-120)
2023   Planica nie zakwalifikował się (K-95), 38. miejsce (K-125)

Drużynowo edytuj

2021   Oberstdorf 13. miejsce (K-120)[a]
2023   Planica 15. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[b]

Starty W. Kaliniczenki na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 21 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 76,0 m 78,9 pkt Nie zakwalifikował się.
NQ 26 lutego 2015   Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 104,5 m 70,2 pkt Nie zakwalifikował się.
NQ 25 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. DSQ Nie zakwalifikował się.
NQ 2 marca 2017   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 88,0 m 49,5 pkt Nie zakwalifikował się.
42. 23 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 112,5 m 88,2 pkt 191,2 pkt Markus Eisenbichler
NQ 1 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 88,0 m 79,3 pkt Nie zakwalifikował się.
44. 27 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 90,5 m 103,2 pkt 165,6 pkt Piotr Żyła
29. 5 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 119,5 m 126,0 m 200,4 pkt 76,1 pkt Stefan Kraft
13. 6 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[a] 115,0 m 200,8 pkt (87,4 pkt) 845,8 pkt Niemcy
NQ 25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 90,0 m 107,4 pkt Nie zakwalifikował się.
15. 26 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. mix.[b] 88,0 m 316,4 pkt (108,9 pkt) 700,8 pkt Niemcy
38. 3 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 121,5 m 105,1 pkt 182,4 pkt Timi Zajc

Mistrzostwa świata w lotach edytuj

Indywidualnie edytuj

2020   Planica 38. miejsce
2024   Tauplitz 44. miejsce

Starty W. Kaliniczenki na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
38. 11–12 grudnia 2020   Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 176,5 m 143,4 pkt 733,8 pkt Karl Geiger
44. 26–27 stycznia 2024   Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 127,0 m [c] 78,7 pkt 568,7 pkt Stefan Kraft

Igrzyska europejskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2023   Kraków/Zakopane[d] 41. miejsce (K-95), 34. miejsce (K-125)

Drużynowo edytuj

2023   Kraków/Zakopane[d] 10. miejsce (drużyna mieszana)[e]

Starty W. Kaliniczenki na igrzyskach europejskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
41. 29 czerwca 2023   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 86,5 m 90,9 pkt 179,4 pkt Daniel Tschofenig
10. 29 czerwca 2023   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[e] 86,5 m 242,9 pkt (81,2 pkt) 696,4 pkt Austria
34. 1 lipca 2023   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 118,0 m 106,3 pkt 172,8 pkt Dawid Kubacki

Uniwersjada edytuj

Indywidualnie edytuj

2015   Szczyrbskie Jezioro 35. miejsce

Starty W. Kaliniczenki na uniwersjadzie – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
35. 27 stycznia 2015   Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 indywid. 83,5 m 96,0 pkt 152,8 pkt Władimir Zografski

Puchar Świata edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2016/2017
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - q q q - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                            punkty
q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
q - - - q - - q q q q q q - - q - - - - - 48 q - - - - 0
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
q - - - - - - - - - - - - - - - - - - 47 40 37 - - - 0
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
- - - - q - - 37 44 q q q q - q q q - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
q q - - q q - - q q q - - - - - q q q q - - 41 - - - - - - - - - 0
Sezon 2023/2024
                                                                punkty
- - 50 45 47 q - - q 47 40 q 38 q 49 50 - - - - q 37 - - q 47 46 50 q - q - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata edytuj

stan na 2 marca 2024

Sezon
2022/2023
             
- - - - 11 - -
Sezon
2023/2024
           
9 - - 11 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
Sezon Miejsce
2023/2024 55.

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2024 49.

Planica 7 edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2024 54.[11]

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[12]
2021 71.
2022 76.
2023 81.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2017
                  punkty
- - - - - - - - q 0
2019
                punkty
- - - q - - - - 0
2021
                punkty
40 37 - 19 36 - - - 12
2022
            punkty
45 39 - 25 46 q 6
2023
                  punkty
43 47 45 30 29 28 40 39 - 6
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2022      
12 - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[13]
2016/2017 108.
2020/2021 48.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - 55 61 45 52 - - - 55 55 41 39 - 40 38 - - - - - - - - - 0
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
62 64 58 - - - - 70 66 - - - - - 36 40 37 53 54 49 - - - 40 46 - - 0
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
66 64 62 - - - - - - - - - - - 51 52 22 21 - - - - - - - - - - - - 19
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
44 43 - - 68 63 60 61 - - 31 36 - - - 45 44 - - - - - - - - 51 48 - 0
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
63 60 - - 42 43 - - - - - - - 45 46 - - - 44 43 - - - - 45 42 - - 0
Sezon 2020/2021
                                      punkty
- - - 16 34 13 10 24 26 30 40 - - - - 38 48 - - 74
Sezon 2022/2023
                                                  punkty
- - - - - - - - - - - 48 38 36 34 - - - - - - - - - - 0
Sezon 2023/2024
                                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 36 37 - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[13]
2016 90.
2019 52.
2021 85.
2023 54.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu LPK 2023

2014
                            punkty
- - 46 49 - - 47 42 - - - - - - 0
2015
                            punkty
- - 50 50 49 41 39 35 - - - - 51 53 0
2016
                            punkty
54 53 36 40 23 35 - - 50 43 42 45 - - 8
2017
                          punkty
59 63 43 51 46 57 52 - - 41 44 70 60 0
2019
                                punkty
- - 17 10 22 19 - - 38 30 - - - - 58 48 62
2021
                        punkty
- - 37 23 33 31 - - - - 36 39 8
2023
                  punkty
29 23 33 35 - - - - - 10
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
Sezon Miejsce
2017 45.

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[14]
2008/2009 238.
2013/2014 123.
2014/2015 208.
2015/2016 173.
2016/2017 91.
2017/2018 158.
2018/2019 114.
2019/2020 118.
2020/2021 19.
2022/2023 112.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 4 października 2020   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 92,5 m 88,0 m 230,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 4 października 2020   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 92,5 m 88,0 m 230,4 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2008/2009
                                            punkty
- - - - - - - - 29 53 41 - - - - - - - - - - - 2
Sezon 2009/2010
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 55 56 - - - - - - - - - 0
Sezon 2013/2014
                                                punkty
- - 34 21 - - - - 30 43 - - - - 14 18 - - - - - - - - 42
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - - - - - - - - 55 39 30 30 - - dq - - - - - - - - - 2
Sezon 2015/2016
                                                punkty
- - 45 30 - 32 - - 26 32 - - 26 37 - - - - - - - - - - 11
Sezon 2016/2017
                                        punkty
- - 51 37 - dq - - - - 11 16 - - 51 46 - - - - 39
Sezon 2017/2018
                                          punkty
38 51 - - - - 23 - 62 64 - - - - - - - - - - - 8
Sezon 2018/2019
                                    punkty
- - - - - - - - - - 16 46 62 28 - - - - 18
Sezon 2019/2020
                                            punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 16 21 - - 46 49 25
Sezon 2020/2021
                            punkty
17 1 - - - - 16 14 - - - - - - 147
Sezon 2022/2023
                                        punkty
- - 24 26 - - - - - - - - - - - - - - - - 12
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. a b Skład zespołu: Jewhen Marusiak, Anton Korczuk, Andrij Waskuł, Witalij Kaliniczenko
  2. a b Skład zespołu: Żanna Hłuchowa, Jewhen Marusiak, Tetiana Pyłypczuk, Witalij Kaliniczenko
  3. Seria konkursowa została odwołana.
  4. a b Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  5. a b Skład zespołu: Żanna Hłuchowa, Jewhen Marusiak, Tetiana Pyłypczuk i Witalij Kaliniczenko

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Athlete : KALINICHENKO Vitaliy. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-14]. (ang.).
  2. Елітна група. kharkivoda.gov.ua. (ukr.).
  3. a b c d e f g h Adam Kwieciński: KALINICHENKO Vitaliy 1993.08.09 UKR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-01-14].
  4. a b c Athlete : KALINICHENKO Vitaliy. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-14]. (ang.).
  5. Dominik Formela: Kaliniczenko niepokonany na Ukrainie. skijumping.pl, 2018-10-23. [dostęp 2018-11-02].
  6. Adam Bucholz: MŚwL w Planicy: Eisenbichler wygrywa kwalifikacje, Stoch szósty. skijumping.pl, 2020-12-10. [dostęp 2020-12-10].
  7. Witold Stech, Katarzyna Pilawa: Wisła stolicą skoków - 5,5 tysiąca kibiców czeka!. silesion.pl, 2017-01-12. [dostęp 2017-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-16)].
  8. Wyniki na oficjalnej stronie FIS. 2015-02-20. [dostęp 2015-02-20]. (ang.).
  9. Wyniki na oficjalnej stronie FIS. 2015-02-25. [dostęp 2015-02-20]. (ang.).
  10. Wyniki na oficjalnej stronie FIS. 2017-03-01. [dostęp 2017-03-01]. (ang.).
  11. Season 2023/2024 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2024-03-24. [dostęp 2024-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-24)]. (ang.).
  12. KALINICHENKO Vitaliy - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).
  13. a b KALINICHENKO Vitaliy - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
  14. KALINICHENKO Vitaliy - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).

Bibliografia edytuj