Wyspy Fryzyjskie
Wyspy Fryzyjskie (nid. Waddeneilanden lub Friese Eilanden, niem. Friesische Inseln, płnfryz. Friisk Ailönen lub Fresk Eilunen, duń. Vadehavsøer lub Frisiske Øer) – archipelag w północno-zachodniej Europie, na Morzu Północnym, należący do Holandii, Niemiec i Danii[1][2].
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Akwen | |
| Wyspy | |
Mapa
| |
Położenie na mapie Morza Północnego  | |
 53°57′N 8°30′E/53,950000 8,500000
| |
Rozciągają się na długości ok. 250 km – od holenderskiego miasta Den Helder do ujścia Łaby na kierunku wschód-zachód, a następnie wzdłuż wybrzeży Szlezwiku-Holsztynu aż po duński Półwysep Jutlandzki na kierunku północ-południe. Ich odległość od stałego lądu waha się w przedziale od 5 do 32 km. Akwen pomiędzy wyspami a stałym lądem określa się mianem Morza Wattowego. Archipelag dzieli się na Wyspy Zachodniofryzyjskie (Holandia), Wyspy Wschodniofryzyjskie (Niemcy) i Wyspy Północnofryzyjskie (Niemcy i Dania). Jego główne wyspy to: Texel, Rømø, Terschelling, Sylt, Föhr, Ameland, Fanø i Borkum. W większości pokryte są łąkami[1][2].
Lokalna gospodarka oparta jest w dużej mierze na turystyce (m.in. uzdrowisko Westerland na Sylcie), rolnictwie (mleczarstwo) i rybołówstwie[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Frisian Islands, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-10-28] (ang.).
- ↑ a b c Fryzyjskie, Wyspy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-10-28].