Zagórz (gmina)

gmina miejsko-wiejska w województwie podkarpackim

Zagórzgmina miejsko-wiejska w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie krośnieńskim.

Zagórz
gmina miejsko-wiejska
Ilustracja
Fragment gminy Zagórz - widok od Brzozowca
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

podkarpackie

Powiat

sanocki

TERC

1817073

Siedziba

Zagórz

Burmistrz

Ernest Piotr Nowak

Powierzchnia

160,05 km²

Populacja (2020)
• liczba ludności


13 321[1]

• gęstość

81,6 os./km²

Nr kierunkowy

13

Kod pocztowy

38-540,-516,
-542, -500

Tablice rejestracyjne

RSA

Adres urzędu:
ul. 3 Maja 2
38-540 Zagórz
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Zagórz
Liczba sołectw

11[2][3]

Liczba miejscowości

14[3]

Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Zagórz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zagórz”
Ziemia49°31′N 22°16′E/49,516667 22,266667
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej
Fragment gminy Zagórz między Porażem a Czaszynem
Urząd Miasta i Gminy Zagórz
Tablica z herbem i logo Gminy Zagórz oraz hasłem „Zagórz – Brama Bieszczadów”

Siedziba gminy to Zagórz.

Według danych z 30 czerwca 2004[4] gminę zamieszkiwało 12 658 osób. Natomiast według danych z 31 grudnia 2017 roku gminę zamieszkiwało 13099 osób[5].

Struktura powierzchni edytuj

Według danych z roku 2002[6] gmina Zagórz ma obszar 160,05 km², w tym:

  • użytki rolne: 45%
  • użytki leśne: 44%

Gmina stanowi 13,06% powierzchni powiatu.

Demografia edytuj

Dane z 31 grudnia 2017 roku[5]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób % osób % osób %
Populacja 13 099 100 6 540 49,9 6 559 50,1
Gęstość zaludnienia
[mieszk./km²]
82 40 42
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Zagórz w 2014 roku[7].


 

Honorowi obywatele edytuj

W 1992 tytuł Honorowego Obywatela Gminy Zagórz otrzymali m.in. Jerzy Osiatyński, Artur Balazs za realizację gazyfikacji miasta i gminy Zagórz[8], w 1999 tytuł Honorowego Obywatela Miasta i Gminy Zagórz otrzymał papież Jan Paweł II[9].

Sołectwa edytuj

Czaszyn, Łukowe, Mokre, Morochów, Olchowa, Poraż, Tarnawa Dolna, Tarnawa Górna, Średnie Wielkie, Zahutyń, Kalnica[2].

Bez statusu sołectwa: Brzozowiec – podlega pod Czaszyn

Historia edytuj

Gmina Zagórz powstała 1 lutego 1977 w województwie krośnieńskim w związku z wyłączeniem z t.zw. Wielkiego Sanoka czterech sołectw (Dolina, Wielopole, Zagórz i Zasław, włączonych do niego w 1972 roku) i utworzenim z nich nowego miasta Zagórz[10][11]. Równocześnie utworzono po raz pierwszy gminę Zagórz z siedzibą w Zagórzu, który jednak ustanowił odrębną jednostkę administracyjną. W skład gminy Zagórz weszły następujące obszary[12][10]:

1 kwietnia 1977, dwa miesiące później, zmieniono zdanie odnośnie Niebieszczan, Stróżów Małych i Stróżów Wielkich, które włączono z powrotem do gminy Sanok[13].

1 lutego 1992 połączono gminę Zagórz z miastem Zagórz[14].

Miejscowości nieistniejące edytuj

Miasta partnerskie edytuj

Sąsiednie gminy edytuj

Baligród, Bukowsko, Komańcza, Lesko, Sanok, Sanok (miasto)

Przypisy edytuj

  1. Raport o stanie gminy Zagórz za rok 2020 [online], Biuletyn Informacji Publicznej, 31 maja 2021, s. 7 [dostęp 2021-07-24] (pol.).
  2. a b Strona gminy, sołectwa i osiedla.
  3. a b Wademecum gmin woj. podkarpackiego. GUS. [dostęp 2016-03-12]. (pol.).
  4. Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  5. a b Gmina Zagórz w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-01-29] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  6. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  7. Gmina Zagórz w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-16] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  8. Honorowi Obywatele Miasta i Gminy. W: Zbigniew Osenkowski: Zagórz nad Osławą. Z dziejów miasta i gminy. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2006, s. 297. ISBN 83-922799-6-4.
  9. Honorowi Obywatele Miasta i Gminy. W: Zbigniew Osenkowski: Zagórz nad Osławą. Z dziejów miasta i gminy. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2006, s. 299. ISBN 83-922799-6-4.
  10. a b Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 10.
  11. Sołectwa te tworzyły już wcześniej (1959–1972) jedną całość w formie osiedle Zagórz.
  12. Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 11.
  13. Dz.U. z 1977 r. nr 8, poz. 32.
  14. Dz.U. z 1991 r. nr 3, poz. 12.
  15. Podpisanie umów o współpracy transgranicznej z miastami Gorodok i Schodnica na Ukrainie. [dostęp 2011-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-19)]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj