Zbigniew Bargielski

polski kompozytor i pedagog

Zbigniew Bargielski (ur. 21 stycznia 1937 w Łomży[1]) – polski kompozytor i pedagog.

Zbigniew Bargielski
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1937
Łomża

Zawód

kompozytor, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”

Życiorys edytuj

Studiował prawo na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie w latach 1954–1958[1]. W 1958 rozpoczął studia kompozytorskie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie pod kierunkiem Tadeusza Szeligowskiego, a po jego śmierci kontynuował je u Bolesława Szabelskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach[1][2]. Dyplom uzyskał w roku 1964[1]. W latach 1966–1967 odbywał studia uzupełniające u Nadii Boulanger w Paryżu, a w 1972 w Hochschule für Musik w Grazu[1]. W 1976 wyjechał do Austrii, gdzie uczył w szkole muzycznej w Bruck an der Mur. W 1977 wykładał w PWSM w Bydgoszczy; 1986 był stypendystą Deutscher Akademischer Austauschdienst w Darmstadt[2]. Od 2002 uczy kompozycji w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, a od 2003 także w Krakowie[2]. Mieszka na stałe w Wiedniu[2][3].

Jego utwory wykonywano na licznych festiwalach, m.in. Warszawskiej Jesieni, Festival de Paris, Steirischer Herbst w Grazu. Wykonywane były w wielu krajach Europy, w Stanach Zjednoczonych, w Australii i Ameryce Południowej[2].

Jest laureatem nagród na konkursach kompozytorskich. Po raz pierwszy w 1965, na Konkursie Młodych ZKP (za Parades). Otrzymał też wyróżnienie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu w 1981[2][3]. W 1990 otrzymał medal „Zasłużony dla kultury polskiej”, 1995 Krzyż Oficerski Polonia Restituta[2]. 24 lutego 2011 został odznaczony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4].

Wybrane kompozycje edytuj

  • Danton, opera według G. Büchnera (1968–1969)
  • Ein Zimmer na zespół kameralny (1972)
  • Koncert na perkusję i orkiestrę (1975)
  • Koncert na skrzypce i orkiestrę (1976)
  • Kwartet smyczkowy ,,Alpejski'' (1976)
  • Klatka dla motyli na kwintet dęty (1978)
  • W małym dworku, opera (1979)
  • II Kwartet smyczkowy ,,Wiosenny'' (1980)
  • Historyjki wiedeńskie na dwa fortepiany (1981)
  • Sonnenlieder na głosy, chór i zespół kameralny (1983)
  • Wyprawa w niewysłowioność na orkiestrę (1986)
  • III kwartet smyczkowy ,,Martwa natura z krzykiem'' (1985–1986)
  • Ziemia niczyja, oratorium (1989)
  • Cha-ord na orkiestrę (1990)
  • Concertino na fortepian i orkiestrę (1995)
  • Tango na zespół kameralny (1997)
  • V Kwartet smyczkowy 'Le temps qui n'est plus' (2001)
  • Le cristal flamboyant na klawesyn i taśmę (2002)
  • L’espace attrapè na orkiestrę (2005)
  • Espace attrape na orkiestrę (2006)
  • Nokturn w czerwieni i błękicie na skrzypce i orkiestrę smyczkową (2007)
  • Koncert na trąbkę i orkiestrę (2007)
  • Kwartet smyczkowy nr 6 „Dramatyczny” (2008)

Źródła:[2][3].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Podobińska 1998 ↓.
  2. a b c d e f g h Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich: Zbigniew Bargielski. culture.pl, 2008. [dostęp 2014-07-07].
  3. a b c Elżbieta Rosińska: Katalog polskiej muzyki akordeonowej (lic. CC-BY). [dostęp 2014-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 lipca 2014)].
  4. Kraków. Jubileusz w Akademii Muzycznej. e-teatr.pl, 25 lutego 2011. [dostęp 2011-06-22].

Bibliografia edytuj