Zdzisław Fortuniak
Zdzisław Fortuniak (ur. 21 lutego 1939 w Wieszczyczynie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy poznański w latach 1982–2014, od 2014 biskup pomocniczy senior archidiecezji poznańskiej.
| Biskup tytularny Tamagristy | |||
.jpg) Zdzisław Fortuniak (2018) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 lutego 1939 | ||
| Biskup pomocniczy poznański | |||
| Okres sprawowania |
1982–2014 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
26 maja 1963 | ||
| Nominacja biskupia |
10 kwietnia 1982 | ||
| Sakra biskupia |
9 maja 1982 | ||
| Data konsekracji |
9 maja 1982 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Poznań | ||||||
| Miejsce | |||||||
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
| |||||||
Życiorys edytuj
Urodził się 21 lutego 1939 w Wieszczyczynie. W 1956 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. gen. Józefa Wybickiego w Śremie i złożył egzamin dojrzałości[1], po czym przez rok pracował jako katecheta w szkole podstawowej w Masłowie[2]. W latach 1957–1963 odbył studia filozoficzno-teologiczne[3] w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu[2]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 26 maja 1963 w bazylice archikatedralnej Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu tamtejszy arcybiskup metropolita Antoni Baraniak. W latach 1965–1968 studiował na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie uzyskał magisterium z teologii. Tamże w 1973 na podstawie dysertacji Zespoły ministranckie a więź z Kościołem. Studium socjologiczne na przykładzie archidiecezji poznańskiej uzyskał doktorat z nauk teologicznych w zakresie socjologii religii[3].
W latach 1963–1965 był wikariuszem i katechetą w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Śmiglu. Jako wikariusz pracował także w parafiach św. Jana Chrzciciela w Owińskach i św. Michała Archanioła w Poznaniu[3]. Pełnił funkcję diecezjalnego duszpasterza służby liturgicznej, a także kapelana Wojewódzkiego Szpitala Dziecięcego im. Krysiewicza i kaplicy św. Rodziny przy domu zakonnym Sióstr Miłosierdzia. W 1972 został pracownikiem poznańskiej kurii metropolitalnej. Był notariuszem, referentem duszpasterstwa ogólnego oraz sekretarzem rady kapłańskiej[2]. W seminarium poznańskim i na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu (następnie Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza[4]) prowadził wykłady z teologii pastoralnej[3].
10 kwietnia 1982 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji poznańskiej[5] ze stolicą tytularną Tamagrista[6]. Święcenia biskupie otrzymał 9 maja 1982 w bazylice archikatedralnej Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu. Udzielił mu ich Jerzy Stroba, arcybiskup metropolita poznański, któremu asystowali biskupi pomocniczy poznańscy: Tadeusz Etter i Stanisław Napierała[3]. Za swoje zawołanie biskupie przyjął słowa „Zawsze z Tobą”[5]. Jako biskup pomocniczy objął w archidiecezji funkcje: wikariusza biskupiego, wikariusza generalnego, moderatora kurii metropolitalnej, przewodniczącego wydziałów: personalnego i administracyjnego oraz ekonomiczno-gospodarczego, budownictwa i ochrony zabytków, a także referatów: budowlanego i konserwatorskiego oraz instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego, wszedł w skład: rady biskupiej, kolegium konsultorów, rady kapłańskiej, rady ekonomicznej, archidiecezjalnej rady duszpasterskiej[2]. Nadzorował postępowania beatyfikacyjne i kanonizacyjne prowadzone na terenie archidiecezji[3]. W 1992 został prepozytem poznańskiej kapituły archikatedralnej[3]. 25 lutego 2014 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego archidiecezji poznańskiej[7][8].
W ramach Konferencji Episkopatu Polski został członkiem Komisji ds. Duszpasterstwa Rodzin, Komisji „Iustitia et Pax”[3], Komisji Duszpasterstwa i Komisji Mieszanej Biskupi – Wyżsi Przełożeni Zakonni[9].
Uczestniczył w sakrach biskupów pomocniczych poznańskich: Grzegorza Balcerka (1999) i Damiana Bryla (2013) jako współkonsekrator[6], a także Jana Glapiaka (2021) jako konsekrator, delegowany do tej funkcji przez arcybiskupa metropolitę poznańskiego Stanisława Gądeckiego, który z powodu choroby nie mógł udzielić święceń[10].
Wyróżnienia edytuj
W 2006 nadano mu tytuł honorowego obywatela Śmigla[11].
Przypisy edytuj
- ↑ A. Drwęska, A. Springer: Ksiądz biskup Zdzisław Fortuniak: Czas się tu szczęśliwie zatrzymał. poznan.naszemiasto.pl, 2008-02-29. [dostęp 2012-10-16].
- ↑ a b c d 70. urodziny Biskupa Zdzisława Fortuniaka. archpoznan.pl (arch.). [dostęp 2018-07-02].
- ↑ a b c d e f g h K.R. Prokop: Biskupi Kościoła katolickiego w III Rzeczpospolitej. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 1998, s. 38. ISBN 83-7052-900-3.
- ↑ G. Polak: Kto jest kim w Kościele. Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1999, s. 89. ISBN 83-911554-0-4.
- ↑ a b Nota biograficzna Zdzisława Fortuniaka na stronie archidiecezji poznańskiej. archpoznan.pl. [dostęp 2019-01-05].
- ↑ a b Zdzisław Fortuniak. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2012-10-16]. (ang.).
- ↑ Rinuncia di Ausiliare di Poznań (Polonia). press.vatican.va, 2014-02-25. [dostęp 2014-02-25]. (wł.).
- ↑ Poznań: Bp Zdzisław Fortuniak przechodzi na emeryturę. episkopat.pl (arch.), 2014-02-25. [dostęp 2016-12-03].
- ↑ Bp Fortuniak obchodził 30. rocznicę sakry biskupiej. ekai.pl (arch.), 2012-05-10. [dostęp 2018-07-02].
- ↑ Sakra nowego biskupa. archpoznan.pl. [dostęp 2021-12-19].
- ↑ Sylwetki wybitnych Śmigielan. smigiel.iq.pl. [dostęp 2018-12-10].
Linki zewnętrzne edytuj
- Nota biograficzna Zdzisława Fortuniaka na stronie archidiecezji poznańskiej. [dostęp 2018-07-02].
- Zdzisław Fortuniak na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-12-03].
- Zdzisław Fortuniak [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-11-25] (ang.).