Zespół Landaua-Kleffnera

Nabyta afazja z padaczką (Zespół Landau-Kleffnera)
	Klasyfikacje
ICD-10	F80.3

Zespół Landaua-Kleffnera – rzadki dziecięcy zespół neurologiczny charakteryzujący się nagłym lub stopniowym rozwojem afazji oraz nieprawidłowym elektroencefalogramem (EEG).

Zespół Landaua-Kleffnera charakteryzuje się afazją i nieprawidłowym EEG

Atak mały przechodzi w duży. Ciężki rozwój afazji dziecięcej, trudności artykulacyjne (niejasność rozumienia mowy).

Zachorowalność: 1–8 rok życia, szczyt zachorowań 3–5 rok życia^[1].

Napady padaczkowe zwykle są dobrze kontrolowane. Afazja lekooporna^[1].

W EEG cechy CSWS (Continuous spikes and waves during sleep, zespół ciągłego zapisu iglica-fala podczas wolnofalowego snu) z dominacją w odprowadzeniach skroniowych i skroniowo-potylicznych. Mogą występować wieloogniskowe iglice^[1].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c Fields i inni, Rowan, podstawy EEG z miniatlasem, wyd. Wyd. 2 pol., Wrocław: Edra Urban & Partner, [cop. 2017], ISBN 978-83-65835-02-4

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[:0-1] Fields i inni, Rowan, podstawy EEG z miniatlasem, wyd. Wyd. 2 pol., Wrocław: Edra Urban & Partner, [cop. 2017], ISBN 978-83-65835-02-4

[1]