Zofia Banet-Fornalowa

Zofia Banet-Fornalowa
Data i miejsce urodzenia	15 maja 1929 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	19 września 2012 ; Kraków
Miejsce spoczynku	cmentarz żydowski; w Warszawie
Zawód, zajęcie	historyk, esperantystka
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zofia Banet-Fornalowa (ur. 15 maja 1929 w Warszawie, zm. 19 września 2012 w Krakowie) – polska historyk, esperantystka, publicystka i działaczka korczakowska, żona Jerzego Fornala.

Życiorys edytuj

Urodziła się w rodzinie żydowskiej, jako córka Mojżesza Baneta i Chany z domu Łęga. W 1954 ukończyła studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie w latach 1954–1956 pracowała jako asystentka na Wydziale Historyczno-Filozoficznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1957–1980 była nauczycielką języka polskiego i historii w liceach ogólnokształcących we Wrocławiu. W 1980 przeszła na emeryturę i przeprowadziła się do Warszawy.

Była działaczką Polskiego Związku Esperantystów. W 1979 zainicjowała w krajach skandynawskich (Szwecja, Dania, Norwegia, Finlandia) cykl wykładów w języku esperanto o życiu i dziele Janusza Korczaka. Prowadziła także wykłady w innych krajach, np. Wielkiej Brytanii, Holandii, Niemczech czy Japonii. Od 1982 współpracowała z teatrem Espero w Warszawie, którego założycielem był jej mąż. Współpracowała z redakcją Słowa Żydowskiego.

Była członkinią Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce, Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu, Polskiego Towarzystwa im. Janusza Korczaka, Stowarzyszenia Żydowski Instytut Historyczny.

Zmarła w szpitalu w Krakowie. Została pochowana 23 września 2012 na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie^[1].

Zofia Banet-Fornalowa opublikowała kilka książek w języku esperanto:

Piotr Piluk. Wspomnienie o Zofii Banet-Fornal. „Słowo Żydowskie”. 10 (488), s. 4, październik 2012. ISSN 0867-8421.