Kowel: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwsza wzmianka historyczna z 1 połowy [[XIV wiek|XIV]] wieku. Założony na obszarze [[Ruś Halicko-Wołyńska|Księstwa Halicko-Wołyńskiego]], w [[XIV wiek]]u włączony do [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa Litewskiego]], w [[1569]] włączony do Korony. Prawa miejskie miejscowości nadał król Zygmunt I w [[1518]] r. Od rodu Sanguszków miasto nabyła królowa Bona i utworzyła tu [[starostwo niegrodowe]]. W 1773 roku z woli Sejmu starostwo kowelskie otrzymał wojewoda krakowski [[Wacław Piotr Rzewuski]] na własność dziedziczną. Po rozbiorze w [[1795]] w [[zabór rosyjski|zaborze rosyjskim]], był siedziba [[Powiat kowelski|powiatu kowelskiego]] [[Gubernia wołyńska|guberni wołyńskiej]]. Miasto rozwinęło się w 2 poł. XIX wieku ponieważ krzyżowały się w nim dwie linie kolejowe. W latach [[1921]]-[[1939]] ponownie należał do Polski<ref>{{cytuj książkę |nazwisko =[[Tadeusz Romanowski]] | imię = | autor link = | tytuł =Kowel i powiat kowelski | wydawca =drukarnia M. Ajzenberg | miejsce =Kowel | rok =1936 | strony = | isbn = }}</ref>, jako stolica powiatu. W Czerkasach pod Kowlem znajdowała się do 1939 roku polska składnica uzbrojenia. Między wrześniem [[1939]] a czerwcem [[1941]] pod okupacją sowiecką, następnie pod okupacją niemiecką, ponownie zajęty przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] w lipcu [[1944]]. W latach 1939-1946 ukraińska organizacja OUN-[[UPA]] zamordowała w powiecie kowelskim około 3750 Polaków. W latach [[1945]]-[[1991]] w [[Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka|Ukraińskiej SRR]]. Od [[1991]] należy do Ukrainy.