Druga Republika Czechosłowacka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne - tak dokładnie |
drobne merytoryczne |
||
Linia 88:
[[30 września]] [[1938]] [[układ monachijski]] przyznał Niemcom [[Kraj Sudecki]], zamieszkany przez etniczną większość niemiecką ([[Niemcy sudeccy]]). Wobec nierozstrzygnięcia w układzie monachijskim roszczeń Polski do Czechosłowacji na zasadzie [[parytet]]u, [[1 października]] [[1938]] [[Czechosłowacja]] przyjęła wystosowane 30 września [[ultimatum]] Polski, wyrażając zgodę na zajęcie [[Zaolzie|Śląska Zaolziańskiego]], zamieszkanego przez etniczną większość polską. W listopadzie Węgrzy na mocy [[Pierwszy arbitraż wiedeński|pierwszego arbitrażu wiedeńskiego]] zajęli południową Słowację i południową Ruś Zakarpacką z [[Użhorod]]em i [[Mukaczewo|Mukaczewem]], zamieszkane przez etniczną większość węgierską.
W konsekwencji układu monachijskiego i załamania się dotychczasowego systemu sojuszy Czechosłowacji opartych o [[III Republika Francuska|Francję]], wobec rezygnacji Francji i ZSRR z obrony integralności terytorialnej sojusznika, do dymisji podał się dotychczasowy prezydent [[Edvard Beneš]]<ref>wywodzący się z [[Partia Agrarna|Partii Agrarnej]]</ref> (nastawiony proradziecko i profrancusko). Zastąpił go [[Emil Hácha]], do tej pory apolityczny prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego Czechosłowacji, nastawiony na prowadzenie polityki proniemieckiej na zasadzie [[appeasement]]u. Po utracie fortyfikacji w Sudetach kraj był faktycznie bezbronny wobec III Rzeszy, pomimo posiadania znacznych zasobów sprzętu wojskowego i fabryk przemysłu zbrojeniowego. Próba odsprzedaży części tego sprzętu Polsce i krajom bałkańskim została zablokowana przez III Rzeszę. Nowy czeski rząd, na czele którego stanął premier [[Rudolf Beran]] zaczął kopiować model włoskiego faszyzmu, tworząc Partię Jedności Narodowej (Strana národní jednoty) i wprowadzając cenzurę. Działalność [[Komunistyczna Partia Czechosłowacji|Komunistycznej Partii Czechosłowacji]] i [[Międzynarodówka Komunistyczna|Kominternu]] w Czechosłowacji została zakazana. Rząd Drugiej Republiki jeszcze przed rozpoczęciem niemieckiej okupacji ograniczył prawa części obywateli wprowadzając antysemickie ustawy rasowe, a także stworzył obozy dla Romów w [[Lety|Letach]] i pod [[Hodonin]]em[http://wyborcza.pl/1,75477,8530153,Chlew_zamiast_pomnika_zamordowanych_czeskich_Romow.html].
[[14 marca]] powołany po październiku 1938 parlament słowacki ogłosił w [[Bratysława|Bratysławie]] akt niepodległości i utworzenie [[Pierwsza Republika Słowacka|Republiki Słowackiej]]. Nastąpiło to za zachętą Niemiec i pod groźbą zgody Niemiec na [[aneksja|aneksję]] Słowacji przez [[Królestwo Węgier|Węgry]] (których częścią terytorium Słowacji było do [[Traktat w Trianon|traktatu w Trianon]] (1920)). Nowe [[państwo]] zostało uznane przez większość państw europejskich, jednak stało się satelitą [[III Rzesza|III Rzeszy]].▼
▲[[14 marca]] powołany po październiku 1938 parlament słowacki ogłosił
[[15 marca]] [[1939]] [[III Rzesza]] utworzyła za wymuszoną przez [[Adolf Hitler|Hitlera]] zgodą prezydenta Republiki Czecho-Słowackiej Emila Hachy (podczas jego wizyty w Berlinie)<ref>Hitler zagroził w razie odmowy wydania rozkazu niestawiania oporu przez armię – bombardowaniem Pragi przez [[Luftwaffe]].</ref> z Czech [[Protektorat Czech i Moraw]], okupowany przez [[Wehrmacht]] i podporządkowany Rzeszy. Zachowany został dotychczasowy ustrój wewnętrzny państwa przy likwidacji armii czeskiej i przejęciu jej uzbrojenia przez Niemcy. Protektorem z ramienia Rzeszy został [[Konstantin von Neurath]]. Zasoby armii czeskiej i potencjał czeskiego przemysłu zbrojeniowego zostały przejęte przez III Rzeszę, a w maju 1939 depozyt złota Banku Czechosłowacji znajdujący się w bankach Wielkiej Brytanii został na żądanie rządu Protektoratu przekazany do Pragi, gdzie został następnie przejęty przez [[III Rzesza|III Rzeszę]].
| |||