Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Nagrobki: drobne merytoryczne |
→Katedra klasycystyczna: drobne merytoryczne |
||
Linia 98:
=== Katedra klasycystyczna ===
Po zawaleniu się wieży nad Kaplicą Częstochowską w 1769 roku (zginęło wtedy sześciu księży)<ref>''Wilno. Przewodnik krajoznawczy Juljusza Kłosa Prof. Uniwersytetu St. Batorego. Wydanie trzecie poprawione'', Wydawnictwo Wileńskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, Wilno 1937, s. 112.</ref>) co spowodowało częściowe zawalenie sklepień, katedrę zamknięto, a nabożeństwa tymczasowo przeniesiono do kościoła św. Jana. Odbudowę podjęto w 1777 roku z inicjatywy biskupa Massalskiego, który wysłał projekt architekta [[Wawrzyniec Gucewicz|Wawrzyńca Gucewicza]] do akceptacji króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Po akceptacji króla rozpoczęto budowę nowej katedry w stylu klasycystycznym, która to budowa trwała z przerwami do 1801 roku. Po śmierci Gucewicza ostatnie prace prowadził Michał Szulc. Nowa katedra zachowała trójnawowy układ wywodzący się jeszcze z gotyckiej katedry. Wschodnia [[fasada]] ozdobiona została sześciokolumnowym [[portyk]]iem, a u szczytu fasady wznoszą się
W 1838 roku ułożono nową kamienna posadzkę. W 1858 roku odnowiono Kaplicę św. Kazimierza. W 1931 r. przy okazji remontu odkryto w podziemiach katedry zapomniane grobowce królewskie (m.in. [[Aleksander Jagiellończyk|Aleksandra Jagiellończyka]] oraz [[Elżbieta Habsburżanka|Elżbiety Habsburżanki]] i Barbary Radziwiłłówny – żon Zygmunta Augusta). Pochowany tu był też m.in. [[Olbracht Gasztołd]] (ojciec [[Stanisław Gasztołd|Stanisława]], pierwszego męża Barbary Radziwiłłówny, najbogatszy człowiek na Litwie w swojej epoce), złożono tu też serce [[Władysław IV Waza|Władysława IV Wazy]].
|