Bolesław IV warszawski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bolesław IV Warszawski przeniesiono do Bolesław IV warszawski nad przekierowaniem |
→Biografia: drobne redakcyjne |
||
Linia 51:
Dwa lata później doszło do konfliktu, który ponownie wciągnął Bolesława. [[20 marca]] [[1440]] zginął zamordowany przyjazny Polsce wielki książę litewski [[Zygmunt Kiejstutowicz]]. Strona polska zareagowała na ten fakt wysłaniem do [[Wilno|Wilna]] [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]] w charakterze namiestnika [[Władysław III Warneńczyk|Władysława III]]. Litwini mieli jednak inne plany i wkrótce ogłoszono Kazimierza udzielnym księciem litewskim, na co strona polska odpowiedziała poparciem innego kandydata do tronu – syna Zygmunta [[Michał Bolesław Zygmuntowicz|Michała]] zwanego popularnie Michajłuszką. Syn Zygmunta Kiejstutowicza żonaty był od ok. [[1435]] r. z siostrą Bolesława Eufemią i zmuszony do ucieczki z Litwy znalazł się w [[1440]] r. na dworze księcia mazowieckiego. Bolesław IV chcąc wykorzystać tę sytuację zajął wtedy zbrojnie [[Podlasie]], mające należeć według wcześniejszych umów, zawartych jeszcze za [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełły]] i Zygmunta Kiejstutowicza, właśnie do Mazowsza. Litwini nie chcąc się pogodzić z tym faktem zagrozili Bolesławowi wojną uważając, że wcześniejsze umowy dotyczące Podlasia straciły już swoją moc. Z narastającego konfliktu mazowiecko-litewskiego profity odnosili wyłącznie Polacy mający dodatkowe środki nacisku na magnatów litewskich w sprawach związanych z kontynuacją unii obu krajów.
W [[1444]] r. wydawało się, że już nic nie odciągnie Mazowsza i Litwy od wojny o Podlasie. Kazimierz Jagiellończyk korzystając z zaangażowania panów polskich w wyprawę przeciwko [[Turcja|Turcji]] obległ zajęty cztery lata wcześniej przez Bolesława [[Drohiczyn (województwo podlaskie)|Drohiczyn]]. Polacy zorientowali się wtedy, że nie mogą już przeciągać sprawy i ogłaszając pospolite ruszenie, które miało udać się na pomoc Mazowszu, jednocześnie wysłali swoich przedstawicieli mających doprowadzić to ugody z Litwinami. Do wojny dzięki polskiej mediacji ostatecznie nie doszło. Bolesław IV zdecydował się ustąpić z zajętych terytorium za 6000 kop groszy praskich.
Niebawem doszło do całkowitej zmiany sytuacji. Śmierć króla Władysława III w [[bitwa pod Warną|bitwie pod Warną]] spowodowała otwarcie ponownie kwestii sukcesji korony polskiej. Murowanym kandydatem dla panów polskich był władca litewski Kazimierz Jagiellończyk, który jednak pod presją otaczających go magnatów litewskich odrzucił żądania reaktywowania ścisłej unii obu krajów. Stronnictwo Zbigniewa Oleśnickiego wobec przedłużającego się bezkrólewia zdecydowało się w końcu o wyborze zastępczego kandydata, który miałby objąć opróżniony tron tylko w wypadku definitywnej odmowy Kazimierza. Ostatecznym terminem decyzji Kazimierza miał być dzień [[26 czerwca]] [[1446]] r. Wcześniej bo [[30 marca]] odbył się zjazd rady koronnej, na której rozważano dwie kontrkandydatury: [[Fryderyk II Żelazny|Fryderyka II Hohenzollerna]] (popieranego przez episkopat polski) oraz Bolesława IV. Ostatecznie na zjeździe w [[Piotrków Trybunalski|Piotrkowie Trybunalskim]] opowiedziano się za kandydaturą Bolesława, a decydującym argumentem był fakt wywodzenia się z prastarej polskiej dynastii. Oczywiście od początku nie traktowano wyboru księcia mazowieckiego jako ostatecznego, miał to być środek prowadzący do celu przymuszenia Kazimierza Jagiellończyka do objęcia tronu. Istnieją zresztą przypuszczenia, że kandydaturę Bolesława po cichu wspierał również Kazimierz Jagiellończyk, a misterną grę prowadzono w tym celu, by zneutralizować niebezpieczeństwo objęcia tronu przez Fryderyka popieranego przez stronnictwo niechętne unii z Litwą i Jagiellonom. Ostatecznie Kazimierz zdecydował się na objęcie tronu i [[25 czerwca]] [[1447]] w obecności całkowicie pogodzonego z tym faktem Bolesława IV został koronowany w [[Kraków|Krakowie]] na [[król Polski|króla Polski]]. Przy tej okazji też złożył Kazimierzowi IV [[hołd lenny]].
| |||