Huta żelaza w Völklingen: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m WPCleaner (v1.09) Naprawa linku do strony ujednoznaczniającej - Huta / z pomocą WP:CHECK - Błędne parametry szablonu ; odlink. dat |
→Historia: drobne merytoryczne, linki zewnętrzne |
||
Linia 32:
Szósty wielki piec zbudowano w 1903, a w 1911 dodano nowy taśmowy system zaopatrzenia pieca w [[koks]] i rudę żelaza (wyciąg załadowczy). Był to największy taki system w owym czasie. Völklingen był pierwszym zakładem na świecie (1911), w którym zastosowano technologię oczyszczania gazów wielkopiecowych na sucho na skalę przemysłową. Ostatnią dużą inwestycją Völklingen była budowa działu [[spiekanie|spiekania]] (1928–1930). Dzięki temu można było powtórnie wykorzystywać odpady, m.in. drobnoziarnisty pył z gazu wielkopiecowego. Ten pionierski zakład był modelem dla wielu podobnych inwestycji na całym świecie.
W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w [[kopalnia]]ch, hutach i zakładach metalurgicznych Zagłębia Saary pracowali robotnicy przymusowi i więźniowie. Lżejsze prace wykonywały nawet kobiety, którym do tej pory nie wolno było pracować w tego typu zakładach. W hucie Völklingen, w niezwykle ciężkich warunkach,
W 1952 huta osiągnęła poziom produkcji sprzed wojny, głównie dzięki zwiększonemu [[popyt]]owi na [[stal]]. W 1956 po przyłączeniu Saary z powrotem do Niemiec, huta została zwrócona właścicielom, rodzinie [[Röchling]]. W 1965 zakłady zatrudniały 17 tys. pracowników.
| |||