Historia Śląska: Różnice pomiędzy wersjami

Część polskich historyków uważa, że podporządkowanie Ślaska państwu wielkomorawskiemu jest niepotwierdzoneniepotwierdzona<ref>Wacław Korta, Historia Śląska do 1763 roku, wyd. DiG, Warszawa 2003, s. 55-57 ISBN 83-7181-283-3.</ref>. WgNatomiast wg zwolenników hipotezy o podporzadkowaniupodporządkowaniu Śląska państwu wielkomorawskiemu ekspansja morawska odbyła się najprawdopodobniej w dwóch etapach. W pierwszym rozpoczętym po 875 r. oddziały króla morawskiego [[Świętopełk I morawski|Świętopełka I]] przez Bramę Morawską wtargnęły do Małopolski i na Górny Śląsk, zajmując tereny aż do [[Przesieka Śląska|Przesieki Śląskiej]]. Ich obecność mają potwierdzać znaleziska na obszarach plemiennych Gołężyców i Głupich Głów (Głubczyców), a wśród źródeł pisanych pośrednio ''Żywot św. Metodego''. W drugim etapie, po 885 r. poprzez Kotlinę Kłodzką zajęto Dolny Śląsk, południową Wielkopolskę oraz ziemie łużyckich Serbów. Wielkomorawskie zabytki archeologiczne odnaleziono na terenach Ślężan (m.in. krzyżyk morawski na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu) i Dziadoszan oraz bezimiennego plemienia nad Obrą na pograniczu śląsko-wielkopolskim<ref>Rościsław Żerelik, w: ''Historia Śląska'', Wydawnictwo Uniw. Wrocławskiego, Wrocław 2002, s. 37-38.</ref>. CzęśćJednak część badaczy uważatwierdzi, jednakże te przesłanki są zbyt słabe i twierdzą, że państwo wielkomorawskie nie sprawowało kontroli politycznej nad Śląskiem i miało jedynie na niego wpływ kulturowy ''"Obecna wiedza archeologiczna archeologiczna pozwala jedynie stwierdzić, że Śląsk niewątpliwie znajdował się strefie oddziaływania kręgu kultury wielkomorawskiej, czego nie można jednak utożsamiać z zasięgiem trwałej kontroli politycznej. Ani bowiem rozprzestrzenianie się charakterystycznych wyrobów, ani rozprzestrzenienie się koncepcji fortyfikacyjnych w żadnym stopniu nie dowodzą pojawienia się w sudeckiej częsciczęści Śląska drużyny wielkomorawksiej"''<ref>Przemysław Urnańczyk, "Trudne Początki Polski", Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej, Wrocław 2008, s.200</ref>. Być może w latach 80. IX wieku z Wielkich Moraw niejaki [[Oslaw]] został posłany przez abp [[Cyryl i Metody|Metodego]] z misją chrześcijańską w obrządku słowiańskim na Śląsk<ref>Johannes Chrząszcz, ''Die Einführung des Christentums in Schlesien und die Gründung des Bistums Breslau (1000)'', „Oberschlesien” 1914, t. XIII, nr 5, s. 2, w: Norman Davies, Roger Moorhouse, ''Mikrokosmos'', Kraków 2002, s. 75.</ref>.

Niejasne jest także czy Śląsk znajdował się pod zwierzchnictwem czeskim. Zwolennicy tej hipotezy twierdzą, że po rozpadzie Wielkich Moraw w 905 roku, nastapiłonastąpiło zajęcie Dolnego Śląska i założenie Wrocławia (''Vratislavia'') przez czeskiego księcia [[Wratysław I|Wratysława I]] (915-921) z dynastii [[Przemyślidzi|Przemyślidów]]. Najstarsze znalezisko pochodzenia czeskiego we Wrocławiu – monety z napisem ''Vratsao'', datowane są na okres panowania księcia [[Bolesław I Srogi|Bolesława I Okrutnego]] (929-972)<ref>[[Norman Davies]], Roger Moorhouse, ''Mikrokosmos'', Wyd. Znak, Kraków 2002, s. 76.</ref><ref>[[Rościsław Żerelik]], w. ''Historia Śląska'', Wydawnictwo Uniw. Wrocławskiego, Wrocław 2002, s. 38.</ref>. Istnieją także opinie historyków takich jak prof. [[Gerard Labuda]] i prof. [[Przemysław Urbańczyk]], że Śląsk nie znajdował się pod zwierzchnictwem czeskim, ponieważ jedynym tego potwierdzeniem jest wzmianka czeskiego kronikarza Kosmasa żyjącego 240 lat po tym fakcie, a i nie potwierdza tego archeologia<ref>Przemysław Urnańczyk, "Trudne Początki Polski", Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej, Wrocław 2008, s.199-206</ref>.