Druskieniki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ilustracja |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
Linia 49:
Podczas [[Wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-sowieckiej 1919–1920]] drewniany most na rzece [[Niemen]] stał się polem bitwy pomiędzy siłami polskimi a litewskimi. 23 września 1920 kawalerzyści [[3 Pułk Ułanów Śląskich|3 pułku ułanów Dzieci Warszawy]] pod dowództwem mjr. [[Cyprian Bystram|Cypriana Bystrama]] w szyku pieszym próbowali bezskutecznie sforsować i odbić most obsadzony przez litewski 3 batalion 2 pułku piechoty. W godzinach popołudniowych na pomoc przyszedł szwadron [[211 Pułk Ułanów|211 pułku ułanów]] dowodzony przez rotmistrza [[Jerzy Dąbrowski (podpułkownik)|Jerzego Dąbrowskiego]]. Atak kawalerii został uwieńczony zdobyciem w stanie nieuszkodzonym mostu na Niemnie w Druskienikach. Maszerujące za kawalerią dywizje piechoty w szeregu starć skutecznie wyeliminowały z walki wojska litewskie, które w czasie całej [[Bitwa nad Niemnem|Bitwy Niemeńskiej]] nie zagrażały już tyłom grupy uderzeniowej.
Po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] miasto powróciło na terytorium [[Polska|Polski]]. Popularność uzdrowiska wzrosła znacznie dzięki [[Józef Piłsudski|Józefowi Piłsudskiemu]], który wielokrotnie w nim wypoczywał.
W latach 1929-1932 polscy architekci poczynili wielkie starania w kwestii rozbudowania kurortu. Wybudowano szatnie wg proj. arch.[[Edgar Aleksander Norwerth|Edgara Norwertha]], pergolę, kawiarnię, żelbetowe baseny kąpielowe wg proj. inż. [[Aleksander Szniolis|Aleksandra Szniolisa]] i Jana Jabłońskiego oraz Pijalnię Wód Mineralnych. W 1934 r. doprowadzono do Druskienik linię kolejową. W 1928 r. Druskieniki zostały uznane za [[uzdrowisko]] posiadające charakter użyteczności publicznej<ref>(Art. 2) Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. zmieniające ustawę o uzdrowiskach ({{Dziennik Ustaw|rok=1928|numer=36|pozycja=331}})</ref>.
Linia 60 ⟶ 61:
W Druskienikach bywali [[Józef Ignacy Kraszewski]], [[Stanisław Moniuszko]], [[Juliusz Osterwa]], [[Hanka Ordonówna]], miał tu swój dworek, tak zwaną "Pogankę" [[Józef Piłsudski]] (została wyburzony w 1964 roku z inicjatywy miejscowych władz).
== Józef Piłsudski w Druskiennikach ==
Pierwszy raz Józef Piłsudski spędził urlop w uzdrowisku w czerwcu 1924 r. Przybył wtedy do Druskiennik wraz z rodziną i zamieszkał w dwupiętrowym drewnianym domu Pani Bolcewiczowej przy ul. Jasnej 8, gdzie kończył książkę "Rok 1920". Dom ten był bardzo skromny, bez elektryczności, a prace Piłsudski prowadził przy lampie naftowej. Liczne następne doroczne pobyty Piłsudskiego w uzdrowisku spopularyzowały miejscowość wśród kuracjuszy<ref>Adam Lewandowski "Józef Piłsudski w Druskiennikach" Drukarnia Tinta, Działdowo, Reprint 2008</ref>.
== Ludzie związani z Druskienikami ==
| |||