Druskieniki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 50:
 
Po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] miasto powróciło na terytorium [[Polska|Polski]]. Popularność uzdrowiska wzrosła znacznie dzięki [[Józef Piłsudski|Józefowi Piłsudskiemu]], który wielokrotnie w nim wypoczywał.
W latach 1929-1932 polscy architekci poczynili wielkie starania w kwestii rozbudowania kurortu. Wybudowano szatnie wg proj. arch.[[Edgar Aleksander Norwerth|Edgara Norwertha]], pergolę, kawiarnię, żelbetowe baseny kąpielowe wg proj. inż. [[Romuald Gutt|Romualda Gutta]], [[Aleksander Szniolis|Aleksandra Szniolisa]]. Pływalnia składała się z basenu, restauracji i kawiarni o długości 104 m, natrysków, sanitariatów, filtrów, fontanny, plaży, boisk. W 1931 roku wg projektu Jana Jabłońskiego orazwybudowano w parku zdrojowym modernistyczną Pijalnię Wód Mineralnych. W 1932 roku ukończono budować Zakład Leczniczego Stosowania Słońca, Powietrza i Ruchu wg pomysłu dr. E. Lewickiej i proj. Aleksandra Szniolisa i Jana Jabłońskiego<ref>[[Architektura i Budownictwo]] nr 12 z 1932 r., s.365-384</ref>. W 1934 r. doprowadzono do Druskienik linię kolejową.
 
W 1928 r. Druskieniki zostały uznane za [[uzdrowisko]] posiadające charakter użyteczności publicznej<ref>(Art. 2) Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. zmieniające ustawę o uzdrowiskach ({{Dziennik Ustaw|rok=1928|numer=36|pozycja=331}})</ref>.