Kowno: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia: drobne merytoryczne |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
Linia 45:
[[Plik:Kaunas Pazaislis Monastery.jpg|thumb|left|[[Klasztor w Pożajściu|Klasztor kamedułów w Pożajściu]]]]
W [[1842]] roku Kowno stało się stolicą [[gubernia|guberni]] obejmującej zachodnią Litwę, co wpłynęło na przyspieszenie rozwoju gospodarczego i cywilizacyjnego miasta. W [[1861]] oddano linię kolejową łączącą miasto z [[Kaliningrad|Królewcem]] i [[Warszawa|Warszawą]]. W sierpniu 1861 roku w związku z rocznicą Unii w Krewie w mieście odbyła się [[Manifestacja Jedności Rzeczypospolitej Obojga Narodów w Kownie w 1861 r.|Manifestacja Jedności Rzeczypospolitej Obojga Narodów]], która zgromadziła kilkanaście tysięcy manifestantów. Pod koniec [[XIX wiek]]u powstało [[Muzeum Miejskie]], [[teatr]] i pierwsza [[biblioteka]] miejska. Po 1882 roku władze rosyjskie rozpoczęły budowę wokół miasta [[twierdza|twierdzy]] z 9 fortami, którą ukończono w większości w 1887 roku. Wpłynęło to na zakaz budowy domów wyższych niż trzy piętra. Miasto zachowało więc swój prowincjonalny (w porównaniu z [[Wilno|Wilnem]]) wygląd. W [[1908]] roku w Kownie powstała [[Parafia mariawicka w Kownie|parafia mariawicka]], która istniała do końca 20-lecia międzywojennego.
Plany carskie nie na wiele się zdały, gdyż [[Niemcy]] zdobyli Kowno [[18 sierpnia]] [[1915]] roku i okupowali je aż do [[1919]] roku. [[21 grudnia]] [[1918]] roku agenci [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|sowieccy]] powołali tu [[Republiki ZSRR|republikę radziecką]], która nie ciesząc się ani poparciem Litwinów i Polaków, ani tym bardziej Niemców, upadła po kilkunastu dniach. W mieście zaczęła rządzić kierowana przez [[Jonas Basanavičius|Basanavičiusa]] [[Taryba]] z [[Antanas Smetona|Smetoną]], [[Augustinas Voldemaras|Voldemarasem]] i [[Stanisław Narutowicz|Narutowiczem]] i innymi w składzie (Wilno było pod okupacją sowiecką). W [[Dwudziestolecie międzywojenne na świecie|dwudziestoleciu międzywojennym]] Kowno stało się ''de facto'' (choć nie ''de iure'') siedzibą władz państwowych. Z prowincjonalnego miasteczka przekształciło się w miasto na skalę regionu. Tu miały swą siedzibę ośrodki naukowe, gospodarcze, bankowe i kulturalne Litwy. Zorganizowano [[Uniwersytet Witolda Wielkiego|Uniwersytet im. Witolda Wielkiego]], [[Uczelnia muzyczna|konserwatorium]] oraz Szkołę Sztuki. Powstał [[teatr]] dramatyczny, oraz pierwsza na Litwie [[rozgłośnia]] radiowa.
| |||