Mateusz Czak: Różnice pomiędzy wersjami
początek |
(Brak różnic)
|
Wersja z 09:52, 24 lip 2013
Matusz Czak (pomiędzy 1260-65 - 18 marca 1321) (węg. Csák Máté, słow. Matúš Čák) - węgierski możnowładca[1] suwerennie władający zachodnią częścią dzisiejszej Słowacji. Określany jako Pan Wagu i Tatr.
Syn węgierskiego palatyna Piotra Czaka z rodu Csák. W 1291 roku wziął udział w kampanii wojennej króla Węgier Andrzeja III Arpada przeciwko Austrii[2]. W 1292 roku stłumił antykrólewski bunt, który wzniecił Miklós Kőszegi. W 1296 roku objął we władanie zamek w Trenczynie, który stał się jego siedzibą[3]. W tym samym roku król wyznaczył go na palatyna, ale wkrótce ich relacje się popsuły.
Szczyt potęgi Matusza Czaka miał miejsce około 1311 roku, gdy władał 14 węgierskimi powiatami, a on i jego stronnicy mieli pod kontrolą 50 zamków. W 1312 roku sprzymierzył się z Amadejem Abą przeciwko królowi Karolowi Robertowi, w wyniku czego poniósł klęskę w bitwie pod Rozgoniem. W przeciwieństwie do domeny Amadea Aby, Karol Robert nie potrafił opanować całości jego ziem. Król w 1313 r. zdobył Trnawę i zamek w Hollókő, a w 1317 roku Komárom i Wyszehrad, w wyniku czego Matusz obiecał podporządkować się władcy. Jednak w 1318 roku Matusz ponownie zaatakował króla, co doprowadziło do kolejnej wojny, która toczyła się aż do śmierci Matusza w 1321 roku na zamku w Trenczynie[4].
- ↑ Peter A. Toma; Dušan Kováč (2001). Slovakia: from Samo to Dzurinda. Hoover Institution Press. p. 72. ISBN 978-0-8179-9951-3. "...The greatest magnates were Matus Cak (Matthew Cak) of Trencin and the Amadeis of the Aba...The Caks, of Magyar origin, had begun their rise during the rules of Stephen V and Ladislas IV..."
- ↑ Markó, László. A magyar állam főméltóságai Szent Istvántól napjainkig
- ↑ Kristó, Gyula. Csák Máté.
- ↑ Kristó, Gyula. Csák Máté.