Wersja z 12:44, 4 wrz 2013 edytuj Konarski (dyskusja \| edycje) 11 504 edycje drobne merytoryczne ← poprzednia edycja		Wersja z 16:10, 5 wrz 2013 edytuj anuluj edycję Konarski (dyskusja \| edycje) 11 504 edycje drobne merytoryczne następna edycja →
Linia 26: '''Krzyczew''' ([[Język białoruski\|biał.]] ''Крычаў'', ''Kryčaŭ'', [[język rosyjski\|ros.]] ''Кричев'') – miasto na wschodniej [[Białoruś\|Białorusi]] położone nad rzeką [[Soż]], stolica [[rejon krzyczewski\|rejonu krzyczewskiego]] w [[obwód mohylewski\|obwodzie mohylewskim]]; 27,1 tys. mieszkańców (2010). [[Plik:Kryčaŭ,_Rynak._Крычаў,_Рынак_(XX).jpg\|thumb\|Dawny polski kościół katolicki (Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Panny Maryi) w Krzyczewie zbudowany w latach 1855-1874 nakładem [[Stefan Hołyński\|Stefana]] i Wincentego Hołyńskich na miejscu wcześniejszego powstałego na polecenie królowej [[Bona\|Bony]] w 1620 r. - widok z początku XX w.]] Miejscowość była w [[I Rzeczpospolita\|Rzeczypospolitej]] siedzibą starostwa wydzierżawianego przez najzamożniejsze rody. Rezydencją starosty był drewniany zamek nad rzeka [[Soż]]. Podczas wojny z Moskwą, w dniu 24 marca 1664 roku w miejscowości przebywał król [[Jan Kazimierz]]. Po [[I rozbiór Polski\|I rozbiorze]] kraju w [[1772]] r. miasto znalazło się w [[zabór rosyjski\|zaborze rosyjskim]]. == Historia == [[Władcy Rosji\|Cesarzowa]] [[Katarzyna II Wielka\|Katarzyna II]] przejęte dobra przekazała księciu [[Grigorij Potiomkin\|Potiomkinowi]]. Po roku [[1790]] sprzedał dobra Hołyńskim, którzy byli właścicielami do [[1917]] r. Właścicielami byli m.in.. [[Stefan Hołyński]] – przyjaciel [[Juliusz Słowacki\|Słowackiego]], [[Aleksander Hołyński]] – pisarz. W 1440 roku wielki książę Kazimierz oddał Krzyczew księciu [[Lingwen]]owi Olgierdowiczowi. W 1507 roku pod grodem hetman polny [[Stanisław Kiszka]] pokonał oddziały zbuntowanego Michała Glińskiego. W 1515 roku mieszkańcy złożyli przysięgę królowi Zygmuntowi I Staremu. W 1535 roku wojska moskiewskie Bazylego Szujskiego spaliły miasto. W wyniku tego Krzyczew otrzymał liczne przywileje od królów polskich. W 1550 roku wygasła linia potomków Lingwena, w związku z czym miasto wróciło do wielkich książąt litewskich. Miejscowość była w [[I Rzeczpospolita\|Rzeczypospolitej]] siedzibą starostwa wydzierżawianego przez najzamożniejsze rody (Pacowie, Radziwiłłowie, Mniszchowie). W 1620 roku powstał tu katolicki kościół parafialny. W 1633 roku otrzymał od króla prawa miejskie magdeburskie. Kolejne przywileje miasto otrzymało od króla Władysława IV, co potwierdził król [[Jan Kazimierz]] w 1650 roku. Rezydencją starosty był drewniany zamek nad rzeka [[Soż]]. Podczas wojny z Moskwą, w dniu 24 marca 1664 roku w miejscowości przebywał król [[Jan Kazimierz]]. Po [[I rozbiór Polski\|I rozbiorze]] kraju w [[1772]] r. miasto znalazło się w [[zabór rosyjski\|zaborze rosyjskim]], a dobra miejscowe [[Katarzyna II Wielka\|Katarzyna II]] przekazała księciu [[Grigorij Potiomkin\|Potiomkinowi]]. Potiomkin po roku [[1790]] sprzedał dobra Hołyńskim, którzy byli właścicielami do [[1917]] r. Właścicielami byli m.in.. [[Stefan Hołyński]] – przyjaciel [[Juliusz Słowacki\|Słowackiego]], [[Aleksander Hołyński]] – pisarz. == Zabytki == * Pałac klasycystyczny w latach [[1778]]-[[1787]] wybudował Potiomkin, przebudowany po pożarze w 1840 roku przez Hołyńskich w stylu neogotyckim. Obecnie w nim jest szkoła z internatem. Zachował się budynek dawnej stajni. * Park otaczający pałac to resztka paku krajobrazowego * Zamczysko po siedzibie starostów królewskich * Plebania z XIX w. * Cerkiew św. Mikołaja * Cmentarz żydowski {{przypisy}}

Krzyczew (Białoruś): Różnice pomiędzy wersjami