Budynek łazienek Teodozji Majewskiej: Różnice pomiędzy wersjami

Budynek [[Łaźnia publiczna|łaźni]] (proj. [[Alfons Kropiwnicki]]) powstał w roku 1835 z inicjatywy rodziny [[Stanisław Majewski|Stanisława Majewskiego]]. Majewski należał do wynalazców handelków, czyli sklepów winno-kolonialnych z małą restauracyjką na zapleczu. Dawniej znajdowała się tu łaźnia parowa na kilkanaście osób oraz gabinety z jednoosobowymi łaźniami parowymi. Wodę czerpano z Wisły i oczyszczano w filtrach. Można było wziąć w niej różnorodne kąpiele (ziołowe, żelazne, siarczane), mieściła się tu także jadłodajnia. Łaźnia została wzniesiona przez Teodozję Majewską i architektonicznie nawiązywała do Komory Wodnej znajdującej się na Pradze, po drugiej stronie zaczynającego się obok mostu łyżwowego. Obok budynku wzniesiono niewielką oficynę, frontem do Wisły. Majewska zmarła w 1881 r., przekazując łaźnię swym dzieciom.