Karolina Sobańska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
szacunek to uczucie pozytywne, więc nie z szacunkiem i strachem, ilustracja
Linia 3:
Karolina Rzewuska urodziła się jako córka [[Adam Wawrzyniec Rzewuski|Adama Wawrzyńca Rzewuskiego]], a jej rodzeństwem byli [[Ewelina Hańska]], [[Adam Rzewuski (generał rosyjski)|Adam]], generał rosyjski i [[Henryk Rzewuski|Henryk]], powieściopisarz. Po zakończeniu edukacji w [[Wiedeń|Wiedniu]] wyszła za mąż za starszego od niej Hieronima Sobańskiego, ziemianina prowadzącego interesy w [[Odessa|Odessie]], choć spędzającego dużo czasu poza miastem.
 
W 1818 Karolina poznała generała [[Iwan Osipowicz de Witt|Iwana Osipowicza de Witte]] vel. Jana de Witte, polskiego zdrajcę wsławionego później okrucieństwem i bezwzględnością wobec powstańców listopadowych, który został jej kochankiem. Uczestniczyła w życiu towarzyskim miasta, a w 1823 w towarzyskim kręgu znalazł się [[zesłanie|zesłany]] tu [[Aleksander Puszkin]]. Puszkinowi udało się rozkochać w sobie Sobańską, ale także żonę hrabiego [[Michaił Siemionowicz Woroncow|Michaiła Woroncowa]], gubernatora Odessy, za co Puszkin został wkrótce wydalony z miasta.
 
[[Plik:Sobanskaya.jpg|thumb|Portret Sobańskiej autorstwa Puszkina]]
Następnym znanym zesłańcem, który znalazł się w otoczeniu Witta i Sobańskiej był [[Adam Mickiewicz]]. Prawdopodobnie z inspiracji Witta, który zlecił Sobańskiej inwigilacje poety, doszło do romansu Mickiewicza z Karoliną, choć wbrew oczekiwaniom generała znajomość przerodziła się w przyjaźń. Sobańska znana była jako zdrajczyni, lecz przyjmowana była na odeskich salonach z szacunkiem i strachem, bowiem jeden jej raport mógł zadecydować o karierze<ref name=maj>{{Cytuj książkę | nazwisko = Majewski | imię = Jerzy Stanisław |autor link =Jerzy Stanisław Majewski |tytuł = Warszawa nieodbudowana: Królestwo Polskie w latach 1815-1840 | data = 2009 | wydawca = Veda Agencja Wydawnicza | miejsce = Warszawa | isbn = 978-83-61932-00-0 | strony = 156-157}}</ref>. Pomiędzy 19 sierpnia a 27 października 1825 Mickiewicz i Sobańscy uczestniczyli w wyprawie gen. Witta na [[Półwysep Krymski|Krym]], który to stał się inspiracją do ''[[Sonety krymskie|Sonetów krymskich]]'', zadedykowanych "towarzyszom podróży krymskiej", a opublikowanych w 1826 wraz z miłosnymi [[Sonety odeskie|sonetami tzw. odeskimi]] adresowanymi do D. D., za którymi to inicjałami kryła się najprawdopodobniej Karolina<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.historia.uwazamrze.pl/artykul/968760.html?print=tak&p=0| tytuł = Raporty z alkowy| data dostępu = 2013-03-12 | autor = [[Sławomir Koper]]| opublikowany = "Uważam Rze Historia"| praca = | data = 2013-01-12| język =}}</ref><ref>{{cytuj stronę | url = http://en.chopin.nifc.pl/chopin/persons/detail/id/6713| tytuł = Adam Mickiewicz - Biography| data dostępu = 2013-03-12 | autor = [[Mieczysław Tomaszewski]]| opublikowany = Narodowy Instytut Fryderyka Chopina| praca = Persons related to Chopin| data = | język = pl}}</ref>.
 
Uczestniczyła w życiu towarzyskim miasta, a w 1823 w towarzyskim kręgu znalazł się [[zesłanie|zesłany]] tu [[Aleksander Puszkin]]. Puszkinowi udało się rozkochać w sobie Sobańską, ale także żonę hrabiego [[Michaił Siemionowicz Woroncow|Michaiła Woroncowa]], gubernatora Odessy, za co Puszkin został wkrótce wydalony z miasta.
 
Następnym znanym zesłańcem, który znalazł się w otoczeniu Witta i Sobańskiej był [[Adam Mickiewicz]]. Prawdopodobnie z inspiracji Witta, który zlecił Sobańskiej inwigilacje poety, doszło do romansu Mickiewicza z Karoliną, choć wbrew oczekiwaniom generała znajomość przerodziła się w przyjaźń. Sobańska znana była jako zdrajczyni, lecz przyjmowana była na odeskich salonach z szacunkiemrezerwą i strachem, bowiem jeden jej raport mógł zadecydować o karierze<ref name=maj>{{Cytuj książkę | nazwisko = Majewski | imię = Jerzy Stanisław |autor link =Jerzy Stanisław Majewski |tytuł = Warszawa nieodbudowana: Królestwo Polskie w latach 1815-1840 | data = 2009 | wydawca = Veda Agencja Wydawnicza | miejsce = Warszawa | isbn = 978-83-61932-00-0 | strony = 156-157}}</ref>. Do niektórych domów jednak wstępu nie miała, jak na przykład do odeskiej rezydencji Olgi Potockiej. Pomiędzy 19 sierpnia a 27 października 1825 Mickiewicz i Sobańscy uczestniczyli w wyprawie gen. Witta na [[Półwysep Krymski|Krym]], który to stał się inspiracją do ''[[Sonety krymskie|Sonetów krymskich]]'', zadedykowanych "towarzyszom podróży krymskiej", a opublikowanych w 1826 wraz z miłosnymi [[Sonety odeskie|sonetami tzw. odeskimi]] adresowanymi do D. D., za którymi to inicjałami kryła się najprawdopodobniej Karolina<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.historia.uwazamrze.pl/artykul/968760.html?print=tak&p=0| tytuł = Raporty z alkowy| data dostępu = 2013-03-12 | autor = [[Sławomir Koper]]| opublikowany = "Uważam Rze Historia"| praca = | data = 2013-01-12| język =}}</ref><ref>{{cytuj stronę | url = http://en.chopin.nifc.pl/chopin/persons/detail/id/6713| tytuł = Adam Mickiewicz - Biography| data dostępu = 2013-03-12 | autor = [[Mieczysław Tomaszewski]]| opublikowany = Narodowy Instytut Fryderyka Chopina| praca = Persons related to Chopin| data = | język = pl}}</ref>.
 
Po powrocie Woroncew załatwił Mickiewiczowi przeniesienie do [[Moskwa|Moskwy]], lecz jego wyjazd zbiegł się ze śmiercią cara [[Aleksander I Romanow|Aleksandra I]] i [[dekabryści|powstaniem dekabrystów]]. W 1829 Mickiewicz prawdopodobnie dzięki niej opuścił Rosję i udał się do Niemiec na pokładzie angielskiego parowca. W tym czasie Sobańska miała swój udział w dekonspiracji spisku dekabrystów.