Ludwik Narbutt: Różnice pomiędzy wersjami

Syn [[Teodor Narbutt|Teodora Narbutta]] i Krystyny z Sadowskich. Uczył się w szkole pijarów w Lidzie. Za udział w konspiracji w 1850 roku aresztowany w [[Wilno|Wilnie]] i karnie w marcu 1851 roku wcielony do [[Armia Imperium Rosyjskiego|wojska rosyjskiego]], uczestniczył w walkach na [[Kaukaz (kraina historyczna)|Kaukazie]], gdzie został odznaczony za odwagę [[order św. Anny|orderem św. Anny]] 4 stopnia. Na Litwę wrócił w 1860 roku w stopniu podporucznika. W 1861 r. ożenił się z młodą wdową Amelią z Kuncewiczów Siedlikowską. Zamieszkał w Sierbieniszkach poświęcając się gospodarstwu. Młodszy brat Ludwika Bronisław, pisał w swoim pamiętniku o nim: „''Widziałem go w 1860 roku w Lidzie. Był niewielkiego wzrostu, szczupły, blondyn, nieco łysy, z melancholijnym wyrazem na twarzy wielki zdrowy rozsądek, uczciwość, miłość dla ludzi – to były główne jego zalety małomówiący, skromny w ułożeniu, chętny zawsze dla każdego z pomocą”.''