Język białoruski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia: drobne merytoryczne |
|||
Linia 62:
Zmiany na lepsze zaszły dopiero w końcowym okresie [[pieriestrojka|pierejstrojki]]. W [[1991]] roku weszła nowa ustawa o językach na Białorusi. Język białoruski został jedynym językiem państwowym. Jednak ta norma prawna uległa zmianie w 1995 wskutek polityki elit rządzących na Białorusi od 1994 roku. Obecnie język białoruski jest powoli zastępowany [[język rosyjski|językiem rosyjskim]] (chociaż formalnie na Białorusi obowiązują dwa języki). Język białoruski jest także używany w [[Polska|Polsce]] (na [[Podlasie|Podlasiu]]) i wśród emigrantów białoruskich w [[Kanada|Kanadzie]]. Znaczna część białoruskiego społeczeństwa w codziennych kontaktach posługuje się tzw. [[trasianka|trasianką]] ([[Języki kreolskie|kreolem]] języka rosyjskiego i białoruskiego). W trasiance dominuje rosyjska leksyka. Fonetycznie jest bliższa białoruskiemu. Ilość cech białoruskich czy rosyjskich jest sprawą indywidualną każdego użytkownika, gdyż nie posiada ona żadnych norm.
Do rozwoju współczesnego języka literackiego przyczynili się polscy pisarze XVIII-wieczni K. Maroszewski, M. Korycki, w XIX wieku - J. Czeczot, W. Syrokomla, F. Dunin-Marcinkiewicz, F. Bohuszewicz i inni. Nad opracowaniem norm nowożytnego języka literackiego pracował [[Bronisław Taraszkiewicz]]
Język starobiałoruski w XIX w. (po upadku powstania styczniowego) zaczęto zapisywać w [[alfabet łaciński|alfabecie łacińskim]], ze względu na zakaz drukowania w języku starobiałoruskim. Dopiero później zastąpiony został [[cyrylica|cyrylicą]] (dyskusja na łamach gazety "Naša niva" w 1916 roku). Język starobiałoruski był zapisywany także przy pomocy pisma arabskiego (tzw. [[al-kitaby]]) przez Tatarów litewskich == Dialekty ==
| |||