Wersja z 19:45, 5 lip 2016 edytuj Zew99 (dyskusja \| edycje) Automatycznie przeglądający 592 edycje commons ← poprzednia edycja		Wersja z 12:25, 19 sie 2016 edytuj anuluj edycję Konarski (dyskusja \| edycje) 11 504 edycje →‎Życiorys: meryt Znacznik: VisualEditor następna edycja →
Linia 29: == Życiorys == Był członkiem konfederacji [[Sejm Czteroletni\|Sejmu Czteroletniego]]<ref> Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 309.</ref>. Szczyt popularności Radziwiłła przypadł na okres [[wojna polsko-rosyjska 1792\|wojny 1792]]. Wówczas to w imieniu swoim i [[Dominik Hieronim Radziwiłł\|D.Dominika H.Hieronima Radziwiłła]] oddał do dyspozycji wojsk litewskich wszystkie zamki i arsenały oraz opłacaną przez siebie milicję. Za ten czyn na sesji sejmowej 25 maja 1792 wyrażono wdzięczność dla obydwu Radziwiłłów, zaś list Macieja do Komisji Wojskowej ze słowami: ''"pierwej Ojczyznę a potem dom Radziwiłłowski widzieć żądam szczęśliwie"''<ref>Z. Anusik, A. Stroynowski, ''Radziwiłł Maciej'' [w:] ''Polski słownik biograficzny'' pod red. E. Rostworowskiego, Ossolineum, Wrocław – Warszawa – Kraków, 1973, t. XXX/2 z. 125 r. 1987, s. 285-287 [hasło słownikowe].</ref> rozpowszechniano w prasie i licznych drukach ulotnych. Zwycięstwo konfederacji targowickiej osłabiło pozycję Macieja, którego pozbawiono opieki nad Dominikiem. Na początku 1794 należał do najbardziej poszkodowanych przez [[konfederacja targowicka\|konfederatów targowickich]], znalazł się w kręgu podejrzanych o przygotowania [[insurekcja kościuszkowska\|insurekcji]] na Litwie, co wsparto aresztowaniem bliskiego mu [[Michał Radziszewski\|gen. M. Radziszewskiego]]. Po wybuchu powstania na Litwie został 24 kwietnia 1794 powołany do grona członków Deputacji Skarbu Publicznego Litewskiego. W czasie powstania należał do tych właścicieli ziemskich, którzy zgadzali się na udział swoich poddanych w walkach, a nawet uwalniał z poddaństwa uczestników powstania. Zmarł w [[Dobrut\|Dobrucie]], jednak na jego prośbę został pochowany w [[Szydłowiec\|Szydłowcu]] (prawdopodobnie pod ołtarzem głównym). Po śmierci jego posiadłości przeszły na własność rządu austriackiego, który wystawił je na licytacje. W jej wyniku dobra szydłowieckie nabyła księżna [[Anna z Zamoyskich Sapieżyna]]. W 1788 został kawalerem [[Order Orła Białego\|Orderu Orła Białego]] oraz odznaczony został [[Order Świętego Stanisława\|Orderem Świętego Stanisława]]<ref>Z. Dunin-Wilczyński, ''Order Św. Stanisława'', Warszawa 2006, s. 195.</ref>.

Maciej Radziwiłł: Różnice pomiędzy wersjami