Klenica: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
|||
Linia 41:
** park
** dom gościnny [[Jezuici|oo. jezuitów]] dawny dwór - ''pałac'' z 1693 roku
* figurka [[Matka Boża|Matki Bożej]] Klenickiej, wczesnogotycka, obecnie znajdująca się w [[Otyń|Otyniu]], z której słynie Klenica.
* Grodzisko w Klenicy - warownię wznieśli przedstawiciele plemienia Dziadoszan na dotychczas niezagospodarowanym terenie około 850-860 r. i dalsze prace, związane z rozbudową i przebudową warowni, prowadzono do mniej więcej 890 r. Prawdopodobnie gród został zniszczony i opuszczony w początku X w., a raczej na pewno przed połową tego stulecia. Ma on obecnie formę pagórka o szerokości ok. 120 m, zniwelowanego wskutek intensywnej uprawy pola do wysokości ok. 1,5-2 m. Już powierzchniowe rozpoznanie pozwala zaliczyć obiekt ten do nizinnych grodzisk pierścieniowatych, jakich liczne przykłady znamy z terenu północnej Polski i wschodnich Niemiec. Gród został założony na zapewniającej naturalne walory obronne niewielkiej ostrodze wcinającej się od wschodu w podmokłe łąki doliny rzeki Odry, której główne koryto obecnie przebiega ok. 2 km na zachód od warowni. Znaleziska powierzchniowe oraz wyniki badań wykopaliskowych świadczą, że osada otwarta była położona na niewielkim wyniesieniu, na zachód od grodziska, natomiast centrum obecnej wsi Klenica znajduje się ponad kilometr na północny zachód od założenia. Gród był założeniem jednoczłonowym, wzniesionym na planie owalu o wymiarach zewnętrznych ok. 90-100 m.<ref>https://www.academia.edu/9373283/Od_ogniska_do_zniszczenia_po%C5%BCarem._Grodzisko_w_Klenicy_gm._Bojad%C5%82a_w_%C5%9Bwietle_wynik%C3%B3w_nowych_bada%C5%84_wykopaliskowych_w_A._Jaszewska_A._Michalak_red._Ogie%C5%84_%C5%BCywio%C5%82_ujarzmiony_i_nieujarzmiony_Biblioteka_Archeologii_%C5%9Arodkowego_Nadodrza_z._4_Zielona_G%C3%B3ra_2011_s._329-348</ref>
{{Przypisy}}
| |||