Krajna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Drobna redakcyjna, podlinkowanie obozów dla internowanych w Karolewie i Radzimiu. |
→Historia: drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 16:
Trwałe zasiedlenie terenu Krajny nastąpiło prawdopodobnie w VI-V wieku p.n.e. W okresie kształtowania polskiej państwowości Krajna wraz z [[Pomorze]]m zostały wcielone do Polski. Wkrótce po śmierci [[Bolesław I Chrobry|Bolesława Chrobrego]] Krajna oddzieliła się jednak od niej. Powtórne przyłączenie Krajny do Polski nastąpiło w latach 1113–1122 po zapoczątkowanych przez [[Bolesław III Krzywousty|Bolesława Krzywoustego]] w 1106 roku i zakończonych sukcesem walkach o odzyskanie Nakła, Czarnkowa i Ujścia. Tym razem Krajna na dłużej powróciła do państwa polskiego. Poprzez napływ osadników z Wielkopolski nastąpiło zaciśnięcie więzów z tą właśnie dzielnicą kraju. Łączeniu Krajny z Wielkopolską sprzyjało włączenie jej w skład [[archidiecezja gnieźnieńska|archidiecezji gnieźnieńskiej]] i przyłączenie jej w 1314 roku do [[Województwo kaliskie (I Rzeczpospolita)|województwa kaliskiego]].
Po Bolesławie Krzywoustym Krajną władał [[Mieszko III Stary|Mieszko Stary]] i jego następcy. Po śmierci [[Przemysł II|Przemysła II]] w 1296roku tereny między Drawą i Gwdą wcielono do Nowej Marchii. Całą Krajnę odzyskał ponownie [[Władysław I Łokietek|Władysław Łokietek]]. W tym czasie największym zagrożeniem dla Krajny stali się [[Zakon krzyżacki|Krzyżacy]]. W
Po [[I rozbiór Polski|I rozbiorze Polski]] (1772) Krajnę przyłączono do [[Królestwo Prus|Prus]]. W latach 1807–1815 południowo-wschodnia część Krajny była częścią [[Księstwo Warszawskie|Księstwa Warszawskiego]]. Po likwidacji Księstwa ponownie cała Krajna została wcielona do Prus. Pod zaborem znajdowała się do 1919 roku. Okres zaborów wiązał się z wzmożoną niemiecką akcją kolonizacyjną. Jednak nie wszystkim osadnikom udało się zadomowić na Krajnie. Obszar ten silnie dotknięty był zjawiskiem ucieczki Niemców na Zachód, także do Stanów Zjednoczonych (tzw. [[Ostflucht]]). Pomimo germanizacji prężnie działały tu różne polskie organizacje, przede wszystkim [[Związek Polaków w Niemczech]], polskie biblioteki, banki, kółka rolnicze, chóry. Na ziemiach nadnoteckich w 1906 roku strajkowała młodzież polska, która chciała uczyć się języka polskiego i religii po polsku. Ważną rolę w podtrzymywaniu polskości wśród mieszkańców Krajny pełnili m.in. Lucjan Prądzyński ze Skarpy, Tomasz Komierowski z Komierowa.
|