Kaplica św. Kazimierza w katedrze wileńskiej: Różnice pomiędzy wersjami

== Historia ==

 

[[Plik:Wilno - epitafium Wladyslawa IV.JPG|thumb|500x500px|Epitafium nad sercem króla [[Władysław IV Waza|Władysława IV]] złożonym w kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej]]O powstaniu zamysłu budowy nowej kaplicy informował akt wystawiony przez króla Zygmunta III Wazę w dniu 8 marca 1623 r. w Warszawie dla biskupa wileńskiego [[Eustachy Wołłowicz (biskup wileński)|Eustachego Wołłowicza]], dotyczący odstąpienia dawnej kaplicy biskupa [[Paweł Holszański|Pawła Holszańskiego]], od sześciu lat przeznaczonej na miejsce pochówku rodziny Wołłowiczów i położonej w miejscu obecnej kaplicy św. Kazimierza. W zamian za to król poprzez kapitułę wileńska przekazał biskupowi dotychczasową kaplicę królewska po północnej stronie katedry, znajdującą się w gorszym pod względem prestiżu miejscu i zbyt małą dla potrzeb królewskiego ceremoniału. Na wybór miejsca przez Zygmunta III mogło mieć znaczenie możliwość połączenia komnat królewskich Zamku Dolnego bezpośrednim przejściem-gankiem z kaplicą, szczególnie po zamachu Piekarskiego w roku 1620. Po wyburzeniu starej kaplicy, gromadzenie materiałów budowlanych do budowy kaplicy św. Kazimierza zaczęto w 1623 roku, a wiosną 1624 roku rozpoczęto budowę. Do realizacji kaplicy Zygmunt III zatrudnił braci [[Constantino Tencalla|Constantino Tencallę]] i Jakuba Tencallę. Projektantem kaplicy mógł być Matteo Castelli lub Constantino Tencalla<ref>http://etalpykla.lituanistikadb.lt/fedora/get/LT-LDB-0001:J.04~2008~1367165344828/DS.002.2.01.ARTIC</ref>. Orga­nizatorem prac budowlanych był starosta orański, [[horodniczy]] Piotr Nonhardt. Zasadnicze prace budowlane ukończono do 1632 roku, jednak z powodu śmierci króla Zygmunta III, a następnie toczonych przez Władysława IV wojen z Moskwą i Turcją, dopiero w 1636 roku dokonano przeniesienia do kaplicy relikwii św. Kazimierza.