Pierwotny pałac zbudowany został w końcupo XVI1579 wiekuroku, w którym w czasie gdy przebudowywany był [[Stary Zamek w Grodnie]], swoją rezydencję miał król [[Stefan Batory]] (stąd nazwa „Batorówka”). Legenda głosił, że król zmarł w tym budynku. Gmach ten miał plan litery L. Od strony dziedzińca oba człony budowli miały krużganki: część główna na parterze i pierwszy piętrze - pięcioarkadowy, część boczna tylko na parterze - czteroarkadowy. Następnie pałac został rozbudowany w 1 połowie XVII wieku i być może przy jego budowie brał udział [[Giovanni Battista Gisleni]] z kręgu architektów dworu króla [[Władysław IV Waza|Władysława IV]]. Wskazuje na to ukształtowanie obszernego westybulu i monumentalnych dwuskrzydłowych schodów pod piętrową [[Loggia|loggią]] od strony dziedzińca, które swoją formą nie miały analogii w żadnym pałacu z terenów Rzeczypospolitej połowy XVII wieku.
W czasie, gdy pałac należał do wojewody [[Michał Józef Sapieha|Michała Józefa Sapiehy]] apartamenty w czasie Sejmu zajmował tu król [[August II Mocny]]. Do czasu ukończenia budowy [[Nowy Zamek w Grodnie|Nowego Pałacu]] w drugim pałacu Sapiehów na tyłach ich pałacu od strony rynku odbywały się sejmy (w specjalnie zbudowanej Sali Sejmowej od strony obecnej ul. Marksa) oraz posiedzenia Senatu. Z pałacemBatorówką stojącą od strony rynku saleznajdujący tesię połączonena byłytyłach Pałac Sapiehów był połączony dwoma drewnianymi piętrowymi łącznikami z pomieszczeniami dla dworu. W latachroku 1717–17181726 dostawiono do pałacu zaprojektowany przez [[Joachim Daniel Jauch|Joachima Daniela Jaucha]] drewniany łącznikpięcioprzęsłowy krużganek łączący nad ulicą zespół pałacowy z kościołem Jezuitów. Senatorowie, posłowie i publiczność wchodzili do gmachów sejmowych od strony ulicy Brygidzkiej.
Sejm w nowych budynkach na tyłach pałacu Sapiehów odbył się w terminie od 3 października do 17 listopada 1718 roku.
