Mikołaj Władysław Judycki: Różnice pomiędzy wersjami

'''Mikołaj Władysław Judycki''' herbu [[Judycki|Radwan odm.]] (ur. ok. 1610 - zm. [[1670]]) – [[Generałowie Wojska Polskiego|polski generał]] artylerii, [[Zakon Maltański|kawaler maltański]]<ref>A. Boniecki, Herbarz Polski, T. 9, s. 97.</ref>, [[kasztelan]] [[Nowogródek|nowogródzki]] od 1660, [[regimentarz]] wojskwojska litewskiego od 1658, komandor litewskichstwołowicki.

Był dworzaninem króla [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]]. W latach 1627-1629 był w czasie wojny ze [[Szwecja|Szwecją]] starszym nad armatą ([[Generał artylerii|generałem artylerii]]), biorąc udział w [[Bitwa pod Górznem|Bitwie pod Górznem]]. W 1636 został [[skarbnik]]iem rzeczyckim, a w 1640 [[stolnik]]iem [[Rzeczyca (obwód homelski)|rzeczyckim]]. W tym też roku wyjechał na studia do [[Padwa|Padwy]]. Przebywał na dworze papieża [[Urban VIII|Urbana VIII]] w [[Rzym]]ie. Po roku 1643 wstąpił do Zakonu Kawalerów Maltańskich. W ich szeregach walczył z [[Turcja|Turkami]] w [[Algier]]ze, [[Tunezja|Tunezji]] i na [[Kreta|Krecie]].

Po powrocie do kraju wziął udział w tłumieniu [[powstanie Chmielnickiego|powstania Chmielnickiego]]. 11 kwietnia 1654 oficjalnie mianowany przez króla [[Jan II Kazimierz Waza|Jana Kazimierza]] generałem artylerii i wojsk [[Autorament|cudzoziemskiego autoramentu]]. Otrzymał wówczas [[starostwo]] [[Christmemel|skirstymońskie]], ale starostwo to odstąpił Pacowi<ref>http://www.wielcy.pl/boniecki/pl/art/9/120.xml#osoba82</ref>. W tym też roku wziął udział pod dowództwem [[hetman wielki litewski|hetmana wielkiego litewskiego]] [[Janusz Radziwiłł (hetman wielki litewski)|Janusza Radziwiłła]] w [[wojna polsko-rosyjska 1654-1667|wojnie polsko rosyjskiej 1654-1667]]<ref>Малов А.В. Русско-польская война 1654-1667 гг. Москва, Цейхгауз, 2006. {{ISBN|5-94038-111-1}}.</ref>.

W początkach sierpnia Radziwiłł, mianował go tymczasowym dowódcą swoich wojsk w sile 5 tys. kawalerii, które obozowały 5 km od [[Wilno|Wilna]]. Po zdobyciu 8 sierpnia 1655 roku Wilna przez [[Rosja]]n Judycki wycofał się na [[Żmudź]]. Tam został aresztowany przez stronników Radziwiłła za odmowę poparcia [[Układ w Kiejdanach|układu kiejdańskiego]]. Przekazany przez Radziwiłła [[Szwedzi|Szwedom]], uciekł z niewoli w 1656 roku. W latach 1658–67 [[regimentarz]] wojska litewskiego. W 1658 w imieniu wojsk litewskich prowadził pertraktacje z [[Bogusław Radziwiłł|Bogusławem Radziwiłłem]] odnośnie przekazania wojsku dóbr odebranych Januszowi Radziwiłłowi.

8 lutego 1660 jego oddział w sile 4 tys. ludzi został przez Rosjan rozbity w [[bitwa pod Miadziołem|bitwie pod Miadziołem]]. Od 23 marca do 28 czerwca dowodził bohaterską [[Oblężenie Lachowicz|obroną Lachowicz]] przed wojskami moskiewskimi Iwana Chowańskiego. W tym samym roku został kasztelanem nowogródzkim.