Bernard Szumborski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
ilustracja, drobne redakcyjne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy, ilustracja
Linia 7:
Dowodził po stronie krzyżackiej w [[Bitwa pod Chojnicami|bitwie pod Chojnicami]] ([[1454]]), gdzie pobił liczniejsze od wojsk [[zakon krzyżacki|zakonu]] wojska [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]]. Wcześniej w tym samym roku, w pierwszych tygodniach [[wojna trzynastoletnia|wojny]] szturmował też [[Świecie]], ale w obliczu polskiej odsieczy – odstąpił.
 
Był jednym z rotmistrzów, którzy zawarli z władzami Zakonu krzyżackiego [[Umowa z Malborka (1454)|układ w Malborku]], zgadzając się na dalszą służbę w zamian za gwarancję wydania im zamków krzyżackich w przypadku braku uregulowania żołdu<ref>{{Cytuj |autor = Marian Biskup |tytuł = Trzynastoletnia wojna z Zakonem Krzyżackim |data = |isbn = 978-83-7889-288-5 |s = 293-294}}</ref>. Pomimo niezaspokojenia roszczeń wojsk najemnych przez wielkiego mistrza [[Ludwig von Erlichshausen|Ludwiga von Erlichshausena]] Szumborski pozostał wierny Krzyżakom i doprowadził 14 sierpnia 1456 r. w Prabutach do zawarcia przez część dowódców w Prabutach nowego układu z władzami Zakonu krzyżackiego dotyczącego warunków dalszej służby<ref>{{Cytuj |autor = Koordynator |tytuł = Reuss von Plauen Henryk - Wielki Mistrz Krzyżacki |data dostępu = 2018-06-07 |opublikowany = www.dawnytczew.pl |url = http://web.archive.org/web/20180612141225/https://www.dawnytczew.pl/pl/ludzie/356-reuss-von-plauen-henryk-wielki-mistrz-krzyacki.html |język = pl}}</ref>.
 
28 września 1457 z pomocą mieszczan zajął miasto Malbork, jednak w polskich rękach pozostał nadal zamek malborski obsadzony przez załogę starosty Oldrzycha Czerwonki<ref>{{Cytuj |tytuł = Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie |data dostępu = 2018-07-19 |opublikowany = www.muzeumwp.pl |url = http://www.muzeumwp.pl/kalendarium/09-28/}}</ref>.
 
[[24 października]] [[1457]] wraz z dwoma tysiącami zaciężnego wojska zajął [[Chełmno]] przy pomocy swego krewnego rotmistrza Mikołaja Skalskiego. Po zajęciu miasta uznał zdrajcą sołtysa Michała Segemunda i kazał go poćwiartować, nie oszczędzał też innych mieszkańców. Zdobył też więcej miast [[Pomorze|Pomorza]] i ziemi chełmińskiej, niektóre mu się jednak oparły. Na przykład [[21 marca]] [[1458]] podszedł pod mury [[Toruń|Torunia]], spalił przedmieścia, ale miasta nie zdobył. [[19 września]] [[1460]] wskutek zdrady grupy mieszczan zdobył miasto [[Golub]], ale dowodzona przez Andrzeja Puszkarza załoga zamku zdołała powstrzymać atak na zamek. Miasto dwa lata później odbił z rąk Szumborskiego czeski rycerz w służbie polskiej [[Ulryk Czerwonka]], któremu dobra te król [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierz]] nadał za zasługi jeszcze w [[1457]]<ref>[[Mieczysław Haftka]] "Zamki Krzyżackie w Polsce - Szkice z Dziejów", Muzeum Zamkowe w Malborku, 1999, s.118, {{ISBN|83-86-206-27-6}}</ref>.
Linia 13 ⟶ 15:
Uznawał się m.in. za starostę Chełmna oraz komendanta [[Brodnica|Brodnicy]] i [[Starogród (województwo kujawsko-pomorskie)|Starogrodu]]. Stało się to wskutek tego, że [[zakon krzyżacki]] nie wypłacił swoim najemnikom należnego żołdu, wobec czego zdobyte przez siebie w [[wojna trzynastoletnia|wojnie trzynastoletniej]] zamki, miasta i warownie Szumborski zatrzymał sobie w zastaw. Po zawarciu rozejmu z królem polskim w grudniu 1463 roku zatrzymał okupowane przez siebie zamki i zarządzał nimi aż do śmierci w 1470 roku<ref name=":0" />.
 
W końcowej fazie [[wojna trzynastoletnia|wojnie trzynastoletniej]] jako przedstawiciel [[zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]] przybył na [[zamek w [[BydgoszczBydgoszczy]]y, z którego [[Kazimierz IV Jagiellończyk]] dowodził wojną, z propozycją rozmów pokojowych (zakończonych [[19 października]] [[1466]] [[Pokój toruński 1466|II pokojem w Toruniu]]). Negocjacje te rozpoczęły się wcześniej w [[Świecie|Świeciu]] nad Wisłą [[4 sierpnia]] [[1466]] spotkaniem Szumborskiego z polskimi posłami królewskimi, [[Jan Długosz|Janem Długoszem]] i [[Jan Sapieński|Janem Sapieńskim]].
 
Według legend był człowiekiem okrutnym, a [[Chełmno|Chełmnem]] przez 22 lata władał tak, że popadło w ruinę.
 
Zmarł [[7 stycznia]] [[1470]], podobno – według Jana Długosza – otruty przez urodziwą chełmińską mieszczkę, która dla wszelkiej pewności, po podaniu mu zatrutego jedzenia, wychodząc dla pewności podpaliła Basztę prochowąProchową, w której przebywał. Jego duch ma jakoby do dziś straszyć na poddaszu tej baszty.
 
== Przypisy ==