Katolicy Dobromila należeli początkowo do parafii św. Marcina w [[Felsztyn (obwód lwowski)|Felsztynie]]. W roku 1531, [[Herburtowie]], właściciele Dobromila ofiarowali fundusze na założenie parafii w swym mieście. Nowo zbudowany drewniany kościół zniszczył w 1535 roku pożar. W II połowie XVI wieku na innym miejscu zbudowano murowaną świątynię dającnadając jej wezwanie św. Trójcy<ref name="Buczek">{{cytuj stronę|url= http://rkc.kh.ua/index.php?L=p&M=H&P=N&S=11&N=110523a|tytuł= 2.1.21. Dobromyl (starosamborski rejon obwód Lwowski)| autor= Marian Buczek|opublikowany = rkc.kh.ua |język=|data dostępu=2013-10-30}}</ref>. Budowniczym kościoła parafialnego był przypuszczalnie [[Jan Baptysta Wenecjanin]]<ref name="Cracovia Leopolis">{{cytuj stronę|url= http://www.cracovia-leopolis.pl/index.php?pokaz=slownik&id=315|tytuł= SŁOWNIK GEOGRAFICZNO-HISTORYCZNY – DOBROMIL| autor= Cracovia Leopolis|opublikowany = www.cracovia-leopolis.pl |język=|data dostępu=2013-10-30}}</ref>. Wnętrze kościoła zostało opracowane niemal w taki sam sposób jak w kilku renesansowych kościołach wzniesionych na Mazowszu około połowy XVI w. (m.in. kościół w Broku i [[Bazylika kolegiacka Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Pułtusku|kolegiata w Pułtusku]]) Prace budowlane trwały też w I połowie XVII wieku. Według protokołu wizytacji świątynia od 1646 roku miała dwie kaplice, drewnianą dzwonnicę i nosiła wezwanie Przemienienia Pańskiego. W 1648 roku kościół został zniszczony przez [[Kozacy zaporoscy|Kozaków]] [[Bohdan Chmielnicki|Bohdana Chmielnickiego]]<ref name="Buczek" />, a kryjący się w nim mieszkańcy zostali wymordowani<ref name=":0">https://archiv.ub.uni-heidelberg.de/artdok/1618/1/Krasny_Renesansowy_kosciol_w_Dobromilu_1995.pdf</ref>.
=== XVIII wiek ===
W I1719 połowier. XVIIIWojciech wiekuMichalski, dziękiówczesny rodziniedzierżawca Michalskich,Dobromila ówczesnychpodjął właścicieligruntowny remont kościoła<ref name=":0" />. Po 1743 r. właściciel miasta Błażej Krasiński starosta przasnyski rozpoczął przebudowę świątyni. Naprzeciwko kaplicy Herburtów dostawiono do nawy kaplicę Św. Kingi (patronki górników z żup solnych znajdujących się koło Dobromila), kościóła wyremontowanoprzy prezbiterium, od południa wymurowano nową zakrystię<ref name=":0" />. We wnętrzu świątyni położono kamienną posadzkę, wybudowano pięciostopniowy podest przed ołtarzem głównym i rozbudowanowybielono ściany. DobudowanoPokryto międzydachówką innymiskarbiec. Przebudowę prowadzono do 1753 roku i zmierzała ona do uporządkowania planu budynku i ujednolicenia jego zewnętrznych elewacji. Po wzniesieniu kaplicy Św. Kingi (ukształtowanej wyraźnie na wzór wcześniejszej kaplicy Herburtów) świątynia ta zyskała regularny układ przestrzenny ''in modu crucis'' z pseudotranseptem utworzonym przez dwie niemal bliźniacze kaplice. Rozwiązanie takie było charakterystyczne dla architektury polskiej XVII wieku<ref name=":0" kaplicę/>. [[Święta Kinga|bł.Kingi]],była patronkipatronką górników pracujących w miejscowych kopalniach soli,. Zbudowano także nową [[zakrystia|zakrystię]] oraz położono kamienną posadzkę. 5 lipca 1753 roku [[biskupi przemyscy|biskup przemyski]] [[Wacław Hieronim Sierakowski]] konsekrował kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. W 1772 roku kościół ponownie remontowano<ref name="Buczek" />.
