Dom Perkuna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
bo po co zrobić porządnie, jak można byle jak :(
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 21:
|zniszczono =
|odbudowano =
|pierwszy właściciel = kupcy [[Hanza|Hanzy]]gdańscy
|kolejni właściciele =
|właściciel =
Linia 30:
|www =
}}
'''Dom Perkuna''' – [[Kamienica (architektura)|kamienica]] kupiecka zbudowana w [[Kowno|Kownie]] w [[Styl architektoniczny|stylu]] [[Architektura gotycka|gotyckim]] na przełomie XV i XVI wieku. Zlokalizowano go przy drodze prowadzącej od przystani rzecznej na rynek miejski. W [[1441]] roku został podpisany traktat z kupcami gdańskimi, który umożliwił prowadzenie im działalności w Kownie, Fundatorami budynku byli prawdopodobnie [[Hanza|hanzeatyccy]] kupcy z Gdańska, a budynek miał pełnić rolę ich Kantoru [[Hanza|Hanzy]]handlowego<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Kronika Dominika - nasz kantor w Kownie |imię= Andrzej|nazwisko=Januszajtis| data dostępu = 2018-10-24 |opublikowany = trojmiasto.wyborcza.pl |url = http://trojmiasto.wyborcza.pl/trojmiasto/1,35612,8243427,Kronika_Dominika___nasz_kantor_w_Kownie.html|data=2010-08-12}}</ref>. Przypuszczalnie projektantem budynku był gdańszczanin [[Michał Enkinger]]<ref name=":0" />. Sprawami Kantoru zawiadywał zarząd, na którego czele stali wybierani corocznie dwaj "starsi", zatwierdzani przez Radę Miasta Gdańska<ref name=":0" />. W 1448 r. jego przełożonymi byli Hans Meynrick i Mikołaj Ranow. Siedziba kupców gdańskich mieściła się w budynku do 1532 roku<ref>{{Cytuj |tytuł = KAUNAS FILM OFFICE {{!}} KAUNAS |data dostępu = 2018-10-24 |opublikowany = www.kaunasfilmoffice.com |url = http://www.kaunasfilmoffice.com/kaunas/ |język = en}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = WikiVisually.com |data dostępu = 2018-10-24 |opublikowany = wikivisually.com |url = https://wikivisually.com/wiki/House_of_Perk%C5%ABnas}}</ref>.
 
W drugiej połowie XVI wieku kamienica została kupiona przez [[Jezuici|jezuitów]], którzy urządzili w nim w 1643 roku kaplicę. Po kasacji klasztoru w 1773 roku, budynek uległ dewastacji. W pierwszej połowie XIX wieku wyremontowany, mieściła się w nim szkoła i [[teatr]], do którego uczęszczał [[Adam Mickiewicz]]. Następnie ponownie zdewastowany, do czasu gdy (pod koniec XIX wieku) przeznaczono go na szkołę cerkiewną. W tym też czasie nazwano go dzisiejszą nazwą. Od 1928 roku ponownie własność jezuitów, którzy umieścili w nim internat.