Kultura sudowska: Różnice pomiędzy wersjami

'''Kultura sudowska''' – kultura archeologiczna [[Epoka żelaza|epoki żelaza]], na terenie północno-wschodniej Polski. Funkcjonowała do VI-VII wieku. Jest zaliczana do [[kultura zachodniobałtyjska|kręgu kultur zachodniobałtyjskich]]. Stanowiska tej kultury spotykane są na terenie Wschodnich Mazur, [[Suwalszczyzna|Suwalszczyzny]] ([[Jaćwież|Sudowia]]) w dorzeczu [[Czarna Hańcza|Czarnej Hańczy]] i na Równinie Augustowskiej. Zaczęła formować się u schyłku wczesnego okresu wpływów rzymskich (zapewne w połowie II wieku) w rejonie Gołdapi ale rozwinęła się na początku młodszego okresu wpływów rzymskich. Trwała przynajmniej do połowy późnego okresu wędrówek ludów a więc do końca VI wieku. W połowie VII w. we wszystkich skupiskach osadniczych kultury sudowskiej, w tym także w rejonie Szurpił i Konikowa, zostaje porzucony zwyczaj chowania zmarłych na cmentarzyskach kurhanowych. Od tego momentu aż do okresu wikińskiego na omawianym terenie obrządek pogrzebowy pozostaje nieuchwytny. Nie da się wykluczyć, że część funkcjonujących jeszcze w okresie wędrówek ludów ośrodków mogła przetrwać do przełomu VII/VIII w., a nawet dalej, ale osadnictwo uległo tu rozdrobnieniu i rozproszeniu, nie stanowiąc poważnego czynnika kulturowego, politycznego i ekonomicznego. Taki stan rzeczy był wynikiem kryzysu kultury sudowskiej i załamania się antycznych układów społeczno-gospodarczych.

UtożsamianaKultura sudowska utożsamiana jest ze nanymznanym z przekazów pisanych plemieniem Sudawów. Tereny te były zasiedloneod następnieIX wieku zasiedlone przez bałtyjskie plemiona [[Jaćwingowie|Jaćwingów]].