Bernhard Schmid: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 31:
Był synem oficera – Gustava Schmida. Kształcił się w gimnazjum w [[Kołobrzeg]]u, gdzie jego nauczyciel gimnazjalny – brat kierownika zarządu zamku malborskiego [[Conrad Steinbrecht|Conrada Steinbrechta]] – zainteresował go budownictwem [[zakon krzyżacki|krzyżackim]]. Ukończył studia w Wyższej Szkole Budowlanej w [[Berlin]]ie, pracował jako rejencyjny technik budowlany w [[Koblencja|Koblencji]]; w [[1897]] został skierowany do pracy w Malborku. Został tam bliskim współpracownikiem dr. [[Conrad Steinbrecht|Conrada Steinbrechta]], a od [[1902]] pełnił funkcję konserwatora zabytków [[Prusy Zachodnie|Prus Zachodnich]] (z siedzibą w [[Starogard Gdański|Starogardzie]], od [[1905]] w Malborku). Od [[1921|1922]] był kierownikiem zarządu zamku krzyżackiego w Malborku, ponadto w latach [[1903]]-[[1925]] kierował malborskim Urzędem Budowlanym.
Kontynuował prace nad odbudową zamku malborskiego oraz kontynuował prowadzoną już wcześniej inwentaryzację zabytków Prus Zachodnich. Opracował i wydał katalog zabytków zamku malborskiego (w kilku tomach), publikował artykuły i monografie poświęcone sztuce państwa krzyżackiego. Był jednym z organizatorów międzynarodowych XI Dni Ochrony Zabytków w [[Gdańsk]]u ([[1909]]). W czasie I wojny światowej przyczynił się do uratowania zabytkowych dzwonów kościelnych, zagrożonych przetopieniem na potrzeby wojskowe. W pracach nad renowacją zamku malborskiego, w odróżnieniu od Steinbrechta, kładł nacisk na odtwarzanie
Został uhonorowany doktoratem ''[[Doctor honoris causa|honoris causa]]'' uniwersytetu w [[Kaliningrad|Królewcu]] ([[1924]]). Zaprojektował m.in. pomnik 152 pułku piechoty w Malborku ([[1925]]), pieczęć Bractwa Strzeleckiego, nowy kształt herbu miasta ([[1926]]) i powiatu ([[1932]]). Był współzałożycielem i członkiem zarządu Towarzystwa Komunikacyjnego w Malborku ([[1911]]). W 1933 r. brał udział w Międzynarodowym Kongresie Historyków w Warszawie<ref name=":0">http://www.obn.olsztyn.pl/komunikaty/2015/KMW-2-2014.pdf</ref>. W 1935 roku w ramach realizacji projektu dotyczącego architektury gotyckiej, odbył wizyty naukowe w Toruniu, Włocławku, Płocku, Warszawie, [[Zamek książąt mazowieckich w Czersku|Czersku]] i Brześciu Kujawskim<ref name=":0" />. W [[1937]] [[Uniwersytet Albrechta w Królewcu|uniwersytet królewiecki]] wycofał się z inicjatywy nadania mu honorowej profesury po naciskach działaczy nazistowskich; była to reakcja na negatywną opinię Schmida jako konserwatora zabytków na pomysł budowy hotelu dla działaczy [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]] przy zamku malborskim. Ostatecznie po wielu naciskach Schmid zapisał się do partii nazistowskiej w styczniu [[1938]] (antydatowany na 1 maja 1937 roku), dzięki czemu nie musiał odejść na emeryturę po ukończeniu 65 roku życia. Pod koniec wojny prowadził zajęcia ze sztuki zakonu krzyżackiego ze studentami na królewieckiej Albertyny. Z dniem 1 czerwca 1941 r. Schmid przestał sprawować urząd konserwatora prowincjonalnego. W [[1941]] przeszedł na emeryturę, rok później odebrał honorowe obywatelstwo Malborka. Wyjechał z miasta wraz z ostatnim transportem ludności cywilnej [[24 stycznia]] [[1945]], ostatnie lata życia spędził w Szlezwiku-Holsztynie. Został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Husum.
'''Niektóre publikacje''':
Linia 45:
* Die Befestigungsanlagen der Marienburg Herausgegeben von der Historischen Kommission für ost- und westpreußische Landesforschung von der Historischen Kommission für ost- und westpreußische Landesforschung, 1929
* Führer durch das Schloß Marienburg in Preußen. Verwaltung d. Staatl. Schlösser u. Gärten
==== Nagrody: ====
Uhonorowano go: Królewskim Orderem Koronnym IV klasy, Krzyżem Zasługi za Pomoc Wojenną 1916 r., Złotą Odznaką za Wierną Służbę (Goldenes Treudienstzeichen), otrzymał nagrodę Herdera Fundacji J. W. Goethego (19 października 1941), 26 września 1942 r. medal Goethego za Naukę i Sztukę za osiągnięcia w zakresie badań nad zamkiem malborskim i budownictwa państwa zakonu niemieckiego, Wojenny Krzyż Zasługi nadano mu 1 grudnia 1943 r., honorowe obywatelstwo Malborka otrzymał w siedemdziesiątą rocznicę urodzin 6 listopada 1942 r.<ref name=":0" />
==== Przynależność polityczna: ====
Był monarchistą i konserwatystą. Do 1918 r. był członkiem partii konserwatywnej, w latach 1918–1933 należał do Deutschnationale Partei, w latach 1906–1939 do Deutsche Kolonialgesellschaft. W 1938 roku, chcąc utrzymać posadę mimo osiągnięcia wieku emerytalnego, został członkiem NSDAP<ref name=":0" />.
== Bibliografia ==
| |||