Krzemienica (Białoruś): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Konarski (dyskusja | edycje)
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Linia 5:
== Historia ==
Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1498 roku, kiedy Mikołaj Raczkowicz namiestnik koniewski i słubicki, oraz jego bracia Jan, Paweł i Szymko otrzymali od króla Aleksandra Jagiellończyka prawo własności dóbr Krzemienica, które posiadali wcześniej ich dziad Raczko i ojciec Jundziłł. W 1617 roku kasztelan witebski Mikołaj Wolski i jego żona Barbara z
Woynów ufundowali w Krzemienicy klasztor kanoników laterańskich, a akt tego dotyczący podpisali w 1620 roku. W 1639 roku Kazimierz Wolski sprzedał zadłużony majątek Krzemienica Aleksandrze z Sobieskich, wdowie po marszałku Krzysztofie Wiesiołowskim, która w 1643 roku przeznaczyła te dobra na uposażenie ufundowanego przez siebie z mężem klasztoru brygidek w Grodnie. Krzemienica była opisywana jako oppidum, ale nigdy nie nadano jej formalnie praw miejskich. Brygidki posiadały majątek Krzemienica do 1843 roku, gdy został zagarnięty przez rosyjski skarb państwa. W 1828 roku założono cmentarz okolonym w 1936 roku murem. W 1882 roku zapewne Aleksander Borowski wzniósł na nim kaplicę grobową dla swojej rodziny, jednak od 1889 roku jest wzmiankowana jako kaplica św. Rocha.<ref>Dorota Piramidowicz, Kościół p.w. Bożego Ciała i klasztor Kanoników Regularnych Laterańskich w Krzemienicy, [w:] Materiały do Dziejów Sztuki Sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej część II, Kościoły i klasztory rzymskokatolicki dawnego województwa nowogródzkiego, tom 2, (red. Maria Kałamajska-Saeed), wyd. MCK, Kraków 2006, s.25-67</ref>.
 
== Kościół ==