Grodno: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 26:
galeria_commons=Hrodna
}}
'''Grodno''' ([[biał.]] ''Го́радня, Гро́дна'', wymowa ''Horadnia'', ''Hrodna'', [[lit.]] ''Gardinas''), miasto obwodowe na [[Białoruś|Białorusi]] (do [[1939]] powiatowe w [[Województwo białostockie (II Rzeczpospolita)| województwie białostockim]]), nad [[Niemen|Niemnem]], w pobliżu granicy z [[Polska|Polską]], 317 000 mieszkańców ([[2005]], Polacy stanowią 24,8% populacji); ośrodek przemysłowy; [[port lotniczy]], [[węzeł kolejowy]] i drogowy, przystań rzeczna; [[uniwersytet]] (od [[1978]]), polski [[konsulat (dyplomacja)|konsulat]] generalny. Nazwa miasta pochodzi prawdopodobnie od słowa gród, horod lub gartas.
===Historia===
{{main|Historia Grodna}}
====wiek XII====
Grodno - wzmiankowane po raz pierwszy w [[
====wiek XIII i XIV====
[[Grafika:Hrodna Batory Old Castle cityside 2006-1.jpg|thumb|left|[[Stary Zamek w Grodnie]]]]
[[Grafika:Fara_NMP_w_Grodnie.jpg|thumb|left|200px|[[Kościół Najświętszej Maryi Panny w Grodnie|Fara Witoldowa]] zburzona w 1961 r.]]
[[Grafika:Grodna 1575.jpg|thumb|left|200px|Widok Grodna na panoramie Brauna i Hogenberga z 1575 r]]
W latach 1240-80 rozgorzały walki o tereny na których leżał gród pomiędzy Litwinami i książętami ruskimi. W [[1270]] roku Grodno opanował książę litewski [[Trojden (wielki książę litewski)|Trojden]]. Rządzili w nim też [[Erdzwiłł]], [[Witenes]], a także nietrwale [[Daniel Romanowicz]] i jego syn. W 1283 rozpoczęły sie najazdy krzyżackie, które nękały Grodzieńszczyznę aż do Bitwy pod Grunwaldem w 1410 r.
====XIV wiek==== W [[1376]] Grodno weszło ponownie w skład [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa Litewskiego]]. W tym czasie istniał w Grodnie drewniany gród z kamiennym stołpem-wieżą, który atakowany był w czasie wojny [[Witold (wielki książę litewski)|Witolda]] z [[Władysław Jagiełło|Jagiełłą]] w [[1382]], [[1389]], [[1390]], a przez [[zakon krzyżacki]] w latach [[1284]], [[1295]], [[1306]], [[1311]], [[1312]], [[1328]], [[1363]], [[1373]], [[1375]], [[1377]], [[1392]]. Krzyżacy pod dowództwem [[Konrad Wallenrod|Konrada Wallenroda]] zdobyli go w końcu w [[1393]]. W tym roku Grodno stało się siedzibą księcia Witolda, na którego rozkaz w [[1398]] r. wybudowano murowany gotycki zamek. W [[1391]] otrzymało niepełne [[prawo magdeburskie]] i zostało jednym z głównych miast Księstwa. ====wiek XV====
W 1413 roku miasto zostało włączone do [[województwo trockie|województwa trockiego]] jako miasto powiatowe. [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierz Jagiellończyk]] jako wielki książę litewski
====wiek XVI====
Miastu zasłużył się także król [[Aleksander Jagiellończyk]], który nakazał budowę pierwszego stałego mostu przez Niemen oraz ustanowił pierwsze fundacje klasztorne bernardynów i augustianów. W czasach zarządzania dobrami królewskimi przez królową [[Bona Sforza|Bonę Sforzę]], doszło do wielu reform w organizacji miasta oraz nadano nowe przywileje handlowe. Na Horodnicy powstała rezydencja królowej. Pomiar miasta z roku 1558 wskazuje że miasto miało 35 ulic i placów z 700 domami.
====wiek XVII====
[[Grafika:Grodno katedra.jpg|thumb|right|[[Bazylika katedralna św. Franciszka Ksawerego w Grodnie|Katedra]]]]
W czasie [[wojna polsko-rosyjska 1654-1667|wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667]]Grodno w [[1655]] r. zajęły i zniszczyły wojska [[Rosja|rosyjskie]] pod dowództwem [[Iwan Chowański|Iwana Chowańskiego]]. W [[1657]] w czasie [[Wojna rosyjsko-szwedzka (1656-1658)|wojny rosyjsko-szwedzkiej 1656-1658]] miasto zdobyli [[Szwedzi]]. Po zakończeniu działań wojennych [[kanclerz wielki litewski]] [[Krzysztof Zygmunt Pac|Krzysztof Pac]] odbudował zamek na siedzibę Sejmu i Senatu
====wiek XVIII====
W 1705 roku w mieście spotkali się król [[August II Mocny]] i władca Rosji [[Piotr I]]. Podczas [[III wojna północna|III wojny północnej]], w [[1708]] r. Grodno zniszczyli [[Szwedzi]] i od tego momentu zamek już nie odzyskał świetności.
Już w roku wyboru na tron króla [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]], do miasta przeniesiono trybunał skarbowy. W latach 1765-1780 nastał w mieście czas zwany "Holandią kwitnącą", za sprawą działań, które wdrożył [[podskarbi wielki litewski]] [[Antoni Tyzenhaus]] otwierając w mieście 18 manufaktur, fabryk i zakładów. Podskarbi wybudował też nowy pałac w dzielnicy Horodnica. W 1753 roku miasto strawił pożar. W [[1775]] utworzona została akademia medyczna, w tym też czasie utworzono pierwszy w mieście teatr. Rozwój miasta przerwało odebranie stanowiska Tyzenhausowi i wielki pożar śródmieścia z ratuszem i farą w 1782 roku. W dniu 6 lipca 1792 roku, miasto zajął [[Piotr Dołgoruki]] na czele wojsk rosyjskich. Rok później na Dolnym Zamku, w który wymierzyły działa wojska rosyjskie, odbył się niesławny [[sejm grodzieński]], który zatwierdził [[II rozbiór Polski]]. Od maja 1794 r. urzędowała na zamku Grodzieńska Komisja Porządkowa, a później Centralna Deputacja Wielkiego Księstwa Litewskiego. 30 września 1794 roku, do Grodna przybył [[Tadeusz Kościuszko]] na czele wojsk powstańczych, jednak po upadku [[insurekcja kościuszkowska|insurekcji kościuszkowskiej]], miasto ponownie opanowali Rosjanie. W dniu 25 listopada [[1795]] roku na zamku abdykował król Polski, który opuścił miasto w 1797 r. Pod koniec [[XVIII]] w. w Grodnie było 9 kościołów i klasztorów rzymskokatolickich i dwie cerkwie unickie z klasztorami (bazylianów i bazylianek).
====wiek XIX====
Grodno w [[1801]] r. stało się siedzibą nowej rosyjskiej [[gubernia grodzieńska|guberni grodzieńskiej]] (wcześniej wchodziło w skład guberni słonimskiej). W [[1812]] miasto zostało na krótko zajęte przez francuskie i polskie wojska [[Hieronim Bonaparte|Hieronima Bonaparte]] (od [[2 czerwca]] do [[8 grudnia]]). [[Kongres wiedeński]] wytyczył granice Królestwa Polskiego ok. 3 km. od miasta. Po [[powstanie listopadowe|powstaniu listopadowym]] w 1830 roku, w mieście rozpoczęła się fala rusyfikacji, kasowano klasztory, zlikwidowano też w 1839 roku unię kościelną. Gubernatorem został [[Michał Murawiew]] zwany "Wieszatielem". Przez cały okres zaborów pozostawało ważnym ośrodkiem ruchu narodowo-wyzwoleńczego – mieszkańcy Ziemi Grodzieńskiej licznie uczestniczyli w powstaniu [[powstanie styczniowe|styczniowym]]. W tym czasie ruchem powstańczym w mieście kierował [[Celestyn Ciechanowski]], [[Adolf Hoffmeister]] i [[Stanisław Sylwestrowicz]]. Po upadku powstania, w zamku umieszczono więzienie dla schwytanych jego uczestników. Miasto w tym czasie liczyło około 20 tys. mieszkańców. Zaczęła się też kolejna fala rusyfikacji, m.in. wyburzano kościoły np. dominikanów. Gotycką farę przebudowano na cerkiew. W 1866 roku Rosjanie wydali zakaz mówienia po polsku w życiu publicznym, dlatego spotykano się potajemnie w domach mieszczańskich by organizować spotkania teatralne, muzyczne i literackie. Ogólny upadek miasta zachamowało w roku 1861 r. przeprowadzenie linii kolejowej Warszawa-Białystok-Wilno-Petersburg. W 1885 roku wiele zabytków zostało bezpowrotnie zniszczonych w wyniku pożaru. W latach 1894-1910 w mieście mieszkała [[Eliza Orzeszkowa]], działająca aktywnie w celu powstrzymania rusyfikacji.
[[Grafika:GrodnoBridge.jpg|thumb|Most w Grodnie, [[1915]]]]
[[Grafika:GrodnoDestroyedBridge.jpg|thumb|Zniszczony most w 1915]]
====wiek XX====
W 1907 roku zainstalowano pierwsze telefony. W 1909 roku powstał most żelazny przez Niemen, a w 1912 roku miasto zelektryfikowano. W okresie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] miasto było okupowane przez Niemców, którzy
[[20 września]] [[1939]] do Grodna wtargnęły kolumny czołgów [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], próbując zdobyć miasto z marszu, rozpoczęła się [[Obrona Grodna 1939|obrona Grodna]]. Polscy żołnierze, kórymi dowodził gen. [[Józef Olszyna-Wilczyński]] wspomagani przez cywilnych ochotników, m.in. harcerzy grodzieńskich, walczyli z przeważającymi siłami wroga aż do wieczora [[21 września]]. Po upadku miasta, Rosjanie dokonali bez sądu egzekucji około 300 obrońców w tym szkolnej młodzieży. Od 22 września – na mocy [[pakt Ribbentrop-Mołotow|paktu Ribbentrop-Mołotow]] Grodno pozostawało pod okupacją sowiecką, włączone do [[Białoruska Socjalistyczna Republika Radziecka|sowieckiej Białorusi]] jako siedziba obwodu. W latach [[1941]]-[[1944]] miasto znajdowało się pod okupacją niemiecką, podczas której wymordowano Żydów, umieszczając ich wcześniej w dwóch gettach. Nadzieje na ponowne przyłączenie Grodna do [[Polska|Polski]] spełzły na niczym, miasto stało się w lipcu [[1944]] ponownie częścią [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] i pozostało nią aż do jego rozwiązania w [[1991]]. W 1961 roku władze komunistyczne kazały wysadzić najstarszy kościół miasta, tzw. Farę Witoldową. Obecnie miasto znajduje się w składzie Republiki Białorusi.
[[Image:Klasztor brygitek.jpg|thumb|[[Kościół Zwiastowania NMP i klasztor brygidek w Grodnie|Klasztor brygidek w Grodnie]]]]
|