Kościoły ewangelicko-unijne: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
m drobne redakcyjne
Linia 3:
Pierwszym kościołem unijnym na świecie była [[Zgoda sandomierska]] zawarta w [[1570]] roku. Nie przetrwała ona jednak długo, ale stała się wzorem do naśladowania dla innych wspólnot.
 
w [[XVIII]] wieku idee kościoła unijnego głosił [[Nikolaus von Zinzendorf]] i wspierana przez niego [[bracia morawscy|Ewangelicka Jednota Braterska]]. Za właściwy początek rozwoju kościołów ewangelicko-unijnych przyjmuje się [[1817]] rok kiedy król pruski [[Fryderyk Wilhelm III Hohenzollern]] odgórnie zarządził o zjednoczeniu w [[Królestwo Prus|Królestwie Prus]] wszystkich zborów ewangelickich pod jedną administracją i wprowadził ujednolicony dla kalwinistów i luteran porządek nabożeństw.
 
Największy rozkwit protestanckich unii kościelnych nastąpił w [[XX]] wieku po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Najczęściej były to zjednoczenia w ramach jednej wspólnoty kościołów tradycji ewangelicko-reformowanej. Prym wiodły tutaj wspólnoty: [[prezbiterianie|prezbiteriańskie]], [[metodyści|metodystyczne]] i kongregacjonaliści. Od lat 70. XX wieku nastąpiło spowolnienie w tworzeniu tych związków wyznaniowych na rzecz dialogu międzywyznaniowego.
 
==Przykładowe kościoły ewangelicko-unijne na świecie==