Julia Clary-Bonaparte: Różnice pomiędzy wersjami

'''Julia Maria Bonaparte''', z domu ''' Julie-Marie Clary''' (ur. [[26 grudnia]] [[1771]] w [[Marsylia|Marsylii]], zm. [[7 kwietnia]] [[1845]] we [[Florencja|Florencji]]) - żona [[Józef Bonaparte|Józefa]], najstarszego brata [[Napoleon Bonaparte|Napoleona]], królowa-małżonka [[Neapol]]u w latach [[1806]]-[[1808]] i [[Hiszpania|Hiszpanii]] w latach [[1808]]-[[1813]].

[[Grafika:Julie Clary - enfants.jpg|thumb|Julia z Zanajdą i Charlottą (portret Gérarda, 1808-09)]]

Julia była córką bardzo zamożnego hurtownika [[jedwab]]iu z Marsylii, Franciszka (François) Clary ([[1725]] - [[1794]]) i jego drugiej żony Françoise-Rose Somis ([[1737]] - [[1815]]). W rodzinnej Marsylii poznała młodego [[prawnik]]a Józefa Bonapartego, działającego wówczas przy [[Trybunał Rewolucyjny|Trybunale Rewolucyjnym]] i wyszła za niego za mąż w [[Cuges-les-Pins]] [[1 sierpnia]] [[1794]] za namową swej matki, by po śmierci ojca bronić z pomocą wpływowych Bonapartych fortuny rodowej przed zakusami rewolucjonistów. Małżeństwo nie było zbyt udane. Obaj małżonkowie robili wszystko by spędzać ze sobą jak najmniej czasu.

Jej młodsza siostra [[Désirée Clary-Bernadotte|Désirée]] zaręczyła się jednocześnie z [[Napoleon Bonaparte|Napoleonem]], który wkrótce ją porzucił dla wpływowej [[arystokracja|arystokratki]] [[Józefina (cesarzowa francuska)|Józefiny de Beauharnais]]. Désirée została później królową-małżonką [[Szwecja|Szwecji]] i [[Norwegia|Norwegii]] jako żona [[Karol XIV Jan|Karola XIV Jana]] z nowej dynastii [[Bernadotte]] i jest protoplastką obecnych rodów królewskich Szwecji, [[Belgia|Belgii]], [[Dania|Danii]] i Norwegii.