Palnik Bunsena: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Stv.bot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: hu:Bunsen-égő
m lit.
Linia 4:
Palnik ten składa się zwykle z podstawki, w którą jest wmontowany wlot gazu oraz dyszy, w formie prostej, pionowej rury, która od dołu posiada otwory, przez które zasysane jest powietrze. Otwory te można zamykać i otwierać dzięki małemu, ruchomemu pierścieniowi zamocowanemu na dyszy, co umożliwia regulację szybkości zasysania powietrza i co za tym idzie w [[temperatura|temperaturę]] [[płomień|płomienia]] (przy maksymalnym dopływie powietrza temperatura płomienia może osiągnąć 2000 °C). Niektóre palniki posiadają też dodatkowo zawór gazu umożliwiający regulację szybkości jego przepływu, co umożliwia uzyskiwanie płomienia o różnej wysokości.
 
Palnik Bunsena zapala się przy zamkniętych otworach, które stopniowo się otwiera po rozgrzaniu palnika. Próby zapalenia palnika przy otwartych otworach kończą się zwykle niepowodzeniem, gdyż płomień w nierozgrzanym palniku jest "zdmuchiwany" przez pęd powietrza. W starszych typach palników Bunsena należało przed zgaszeniem palnika ponownie zakręcić otwory, gdyż miały one tendencję do "wciągniawciągania" płomienia do środka palnika, co groziło zapaleniem się węża doprowadzającego gaz. Współczesne palniki Bunsena mają wewnątrz dyszy system "przeszkód" (zwykle w postaci siatek metalowych), które zmniejszają ryzyko wciągnięcia płomienia do środka dyszy.
 
Palniki Bunsena są wykorzystywane również w [[budownictwo|budownictwie]] do lutowania [[rura|rur]] [[miedź|miedzianych]].