19 271
edycji
Gieorgij Szpagin: Różnice pomiędzy wersjami
m
brak opisu edycji
mNie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
|
W [[1920]] podjął pracę jako ślusarz w Kowrowskich Zakładach Zbrojeniowych na wydziale konstrukcji [[karabin maszynowy|karabinów maszynowych]], którego kierownikiem był znany konstruktor broni [[Wasilij Diegtariow]]. Wykazując talent, Szpagin w [[1922]] został asystentem, a następnie współpracownikiem Diegtariowa. Pierwszą jego samodzielną konstrukcją było jarzmo kuliste do mocowania podwójnego czołgowego karabinu maszynowego kaliber 6,5mm Fiodorowa, na podstawie ktorego opracował następnie kuliste jarzmo dla standardowego czołgowego [[Karabin maszynowy DP|km-u DT]] 7,62mm.
Szpagin następnie opracował ulepszony układ zasilania w amunicję dla [[wielkokalibrowy karabin maszynowy|wielkokalibrowego karabinu maszynowego]] (wkm) DK Diegtariewa kal. 12,7 mm, który był produkowany dotąd w małych seriach z powodu niskiej szybkostrzelności wynikającej z małych [[magazynek|magazynków]] 30-nabojowych.
W [[1941]] Szpagin skonstruował swój najsłynniejszy wzór broni - [[pistolet maszynowy]] [[Pistolet maszynowy PPSz|PPSz]] - popularną "pepeszę", produkowany w wielkich ilościach 5,5 miliona sztuk podczas II wojny światowej, stanowiący podstawową broń tej klasy Armii Czerwonej. Za PPSz-41 Szpagin został odznaczony [[order Lenina|orderem Lenina]] i nagrodą stalinowską. Po wojnie Szpagin próbował dalej rozwijać konstrukcję pistoletu maszynowego PPSz-41, tworząc m.in. pistolet maszynowy PPSz-45, ale broń tej klasy nie była już tak potrzebna i nie odniósł dalszych sukcesów.
| |||