Wybory parlamentarne w Polsce w 1935 roku: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
rozszerzenie artykułu
Lukasz2 (dyskusja | edycje)
Linia 17:
W przekroju narodowym wybrano 181 Polaków, 19 Ukraińców, 3 Żydów i po jednym Rosjaninie i Białorusinie. Niemcy w sejmie IV kadencji w ogóle nie byli reprezentowani.
 
==wyboryWybory do senatu==
 
Odbyły się w dwóch etapach: [[25 sierpnia]] [[1935]] roku, kiedy wybrano 2577 delegatów do wojewódzkich kolegiów wyborczych (frekwencja ponad 62%, liczba uprawnionych: 267 tys.) i [[15 września]], gdy zebrały się wojewódzkie kolegia wyborcze. Do senatu wybrano [[Józef Beck|Józefa Becka]], [[Wacław Makowski|Wacława Makowskiego]], [[Janusz Jędrzejewicz|Janusza Jędrzejewicza]], [[Leon Kozłowski|Leona Kozłowskiego]], [[Aleksander Prystor|Aleksandra Prystora]].
Linia 25:
Prezydent nominował do senatu 32 przedstawicieli, m.in. b. kontrkandydata w wyborach z [[1926]] roku [[Adolf Bniński|Adolfa Bnińskiego]], a także [[Maksymilian Malinowski|Maksymiliana Malinowskiego]] z [[SL]], regenta [[Zdzisław Lubomirski|Zdzisława Lubomirskiego]] czy [[Kazimierz Świtalski|Kazimierza Świtalskiego]].
 
Fotele w senacie otrzymali też przedstawiciele mniejszości: [[Rudolf Wiesner]] z ''Jungdeutsche Partei'' i [[Ervin Hasbach]], czy prof. [[Mojżesz Schorr]] reprezentujący warszawskie środowisko konserwatystów żydowskich.
 
==Wyniki==