Ludwik de Bourbon: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków |
m drobne techniczne |
||
Linia 1:
[[Image:Blason duche fr Bourbon2.png|right|100px]]
'''Ludwik de Burbon''', zwany ''Kulawym'' ([[1279]] - [[29 stycznia]] [[1342]]) - najstarszy syn [[Robert de Clermont|Roberta de Clermont]] i Beatrycze Burgundzkiej, dziedziczki de Bourbon.
Był marny dowódcą, a walczył w [[Bitwa pod Courtrai|bitwy pod Courtrai]] ([[1302]]) i bitwie pod [[Mons-en-Pévèle]] ([[1304]]). Jako jeden z pierwszych feudałów rzucił się do ucieczki pod Courtrai, co przesądziło o klęsce francuskiego rycerstwa. Był blisko zwiazany z dworem ostatnich Kapetyngów, w [[1312]] został mianowany wielkim pokojowcem [[Francja|Francji]], a w [[1327]] [[Par (tytuł)|parem]] Francji. W 1327 król [[Karol IV Piękny|Karol IV]] zmusił go do oddania koronie hrabstwa Clermont w zamian za hrabstwo La Marche i podniesienie rodizny Burbon do rangi książąt. W [[1331]] Clermont i tak wróciło do rąk Ludwika.
Ludwik był protoplastą dynastii [[Burbonowie|Burbonów]]. Prawdopodobnie cierpiał na zaburzenia psychiczne, często przechodził załamania nerwowe. Chorobę odziedziczył po nim jego najstarszy syn i jego dzieci np. [[Joanna de Burbon]], przyszła królowa Francji, matka króla [[Karol VI Szalony|Karola VI Szalonego]].
==Małżeństwo i potomkowie==
|