Zofia (opatka w Gandersheim i Essen): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m lit. |
poprawa linków |
||
Linia 2:
== Życiorys ==
Zofia była córką cesarza [[Otton II (cesarz rzymski)|Ottona II]] i jego żony [[Teofano]]. Z dokumentu Ottona II z [[979]] r. dowiadujemy się, że z inicjatywy matki została oddana na wychowanie do opactwa w Gandersheim, którego przełożoną była
W [[987]] r. Zofia została zakonnicą. W czasie jej obłóczyny wybuchł konflikt kompetencyjny pomiędzy biskupem [[Hildesheim]] [[Osdag]]iem i biskupem [[Moguncja|Moguncji]] i kanclerzem Rzeszy [[Willigis]]em. Obaj rościli sobie prawa do zwierzchnictwa nad Gandersheim. Zofia odmówiła przyjęcia welonu z rąk Osdaga, który upierał się przy swoim prawie i demonstracyjnie nakazał ustawić swój tron biskupi koło ołtarza. Spór toczył się w obecności cesarzowej Teofano, [[Otton III|Ottona III]] i dworu. W końcu Odag został dopuszczony do udziału w uroczystości. Spór o zwierzchnictwo nad Gandersheim trwał przez kolejne lata i osiągnął kulminację w [[997]] r. gdy dwór cesarski upomniał biskupa Willigesa.
Linia 8:
Zofia do [[997]] r. wspierała brata Ottona III, który nadał jej liczne dobra, a w jednym z dokumentów określił jako ''dilectissima soror''. Później jednak przestała pojawiać się w otoczeniu władcy. Zofię opisywano jako chciwą, przekupną, dumną i pyszną. Opis ten pochodzi z niechętnych jej źródeł powstałych z Hildesheim. Jednak jej późniejsza skromna aktywność w sprawach opactwa w Essen pozwala przypuszczać, że wymienione cechy charakteru są prawdziwe.
W [[1002]] r. Zofia została
== Zofia jako opatka w Essen ==
| |||