Gottfried von Hohenlohe: Różnice pomiędzy wersjami

 

Gottfried von Hohenlohe pochodził z rodu bogatych feudałów [[Wirtembergia|wirtemberskich]] osiadłych w miejscowości [[Hohenloch]] pod [[Uffenheim]]. Do zakonu krzyżackiego wstąpił w [[1279]] roku. W [[1290]] został [[komtur]]em we [[Frankonia|Frankonii]], a w [[1294]] awansował do urzędu mistrza krajowego na terenie [[Niemcy|Niemiec]]. Jako bliski współpracownik wielkiego mistrza [[Konrad II von Feuchtwangen|Konrada von Feuchtwangena]] został wybrany jego następcą na kapitule zakonnej w [[Wenecja|Wenecji]] w [[1297]] roku.

Z uwagi na bierną postawę jaką wykazywał w sprawie dalszego rozwoju państwa zakonu krzyżackiego na terenie [[Prusy|Prus]] i [[Inflanty|Inflant]], a także nierealizowanie żądań stawianych przez te prowincje został zmuszony do złożenia urzędu wielkiego mistrza przez kapitułę zebraną w [[1303]] roku w [[Kłajpeda|Kłajpedzie]]. Oficjalną [[abdykacja|abdykację]] podpisał na kapitule generalnej zakonu w [[Elbląg]]u [[18 października]] [[1303]] roku. Opuścił Prusy i udał się do Niemiec, gdzie otrzymał w zarząd baliwat frankoński. W Niemczech nadal tytułował się wielkim mistrzem krzyżackim i [[uzurpator|uzurpował]] sobie wszystkie jego kompetencje. Stanął na czele opozycji i doprowadził do krótkotrwałego rozłamu w szeregach braci zakonnych. Rezydował w [[Ulm]], w [[1307]] roku przeniósł się do [[Bad Mergentheim|Mergentheim]]. Pochowany został w [[Marburg]]u.

 

{{Władca-Teuton|poprzednik=[[Konrad II von Feuchtwangen ]]|następca=[[Siegfried von Feuchtwangen ]]|lata=[[1297]]-[[1302]]}}