Strategic Arms Limitation Treaty (II): Różnice pomiędzy wersjami

Głównym powodem rozpoczęcia rozmów, były rozmieszczone w Europie radzieckie rakiety średniego zasięgu [[SS-20 Saber]]. Chcąc utrzymać równowagę na starym kontynencie, prezydent USA [[Carter|J.Carter]], prezydent [[Francja|Francji]] [[Valéry Giscard d'Estaing|V.Giscard d'Estaing]], kanclerz [[RFN]] [[Helmut Schmidt|H.Schmidt]] oraz premier brytyjski [[James Callaghan|J.Callaghan]] podczas obrad w [[Gwadelupa|Gwadelupie]] podjęli [[6 stycznia]] [[1979]] r. jedną z najważniejszych decyzji strategicznych Zachodu po [[II wojna światowa|II Wojnie Światowej]]. Zdecydowali o rozmieszczeniu w Europie 464 supernowoczesnych manewrujących pocisków typu Cruise ([[Tomahawk]]) i 108 nie mniej nowoczesnych rakiet [[Pershing]]. Decyzja ta połączona była z ofertą niezwłocznych rozmów rozbrojeniowych na temat broni średniego zasięgu. Gospodarka radziecka nie była w tak krótkim czasie wyprodukować porównywalnej broni. W rezultacie [[ZSRR]] musiał albo powrócić do politykapolityki odprężenia i wycofać rakiety SS-20, albo pogodzić się z tymczasową przewagą militarna [[NATO]] i jednocześnie uruchomić ogromne środki finansowe, konieczne do technologicznego współzawodnictwa z Zachodem.