Fokaja: Różnice pomiędzy wersjami

starożytne miasto jońskie
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
(Brak różnic)

Wersja z 00:02, 27 sty 2004

Fokaja to starożytne miasto założone przez Jonów u zachodnich wybrzeży Azji Mniejszej prawdopodobnie w X wieku p.n.e.. Należało do najsilniejszych miast regionu. Razem z Miletem założyło nad Morzem Czarnym m.in. kolonie Amisos i Apollonia Pontyjska (tą drugą w roku 609 p.n.e.), a samodzielnie Lampsakos nad Hellespontem w 654 p.n.e..

Później Fokaja rozpoczęła kolonizację zachodnich wybrzeży Morza Śródziemnego. Około 600 roku p.n.e. Fokajczycy założyli Massalię (dzisiejsza Marsylia), a około 560 p.n.e. Alalię na Korsyce. Niewykluczone, że założyli również krótkotrwałe kolonie na Sardynii. Ich flota pokonała na początku VI wieku p.n.e. Kartagińczyków, co pozwoliło Fokajczykom czerpać duże zyski z handlu w północno-zachodniej części Morza Śródziemnego. Ich żeglarze docierali nawet do zachodnich wybrzeży Hiszpanii.

Gdy w roku 546 p.n.e. wojska perskie dotarły do Jonii, mieszkańcy Fokai zdecydowali się opuścić miasto i odpłynęli do Alalii na Korsyce. W 535 p.n.e. starli się pod Alalią z połączonymi flotami Kartaginy i Etrusków. Ponieśli w bitwie ogromne straty i musieli opuścić Korsykę. Osiedlili się ostatecznie w Elei na południowo-zachodnim wybrzeżu Italii.