Bark (żaglowiec): Różnice pomiędzy wersjami

W przypadku jednostki trzymasztowej, maszty nazywa się kolejno: [[fokmaszt]], [[grotmaszt]], a ostatni maszt to nie [[bezanmaszt]], a [[stermaszt]]. Jeśli masztów jest więcej to grotmaszty są numerowane: pierwszy, drugi... Bezanmaszt nazywa się również [[stermaszt]]em.

W [[XIX wiek]]u barki były bardzo rozpowszechnione wśród statków [[wielorybnictwo|wielorybniczych]]. Jednak złota era tego typu jednostek to przełom XIX i [[XX wiek]]u, kiedy używano ich zarówno jako statków towarowych, jak i szkolnych. Wiele jednostek było nawet specjalnie konstruowanych w tym drugim celu. Barki były wtedy jednymi z największych żaglowców, jakie budowano kiedykolwiek na świecie, a długość ich kadłubów nierzadko przekraczała 100 metrów. Posiadały dodatkowo napęd śrubowy, jednak ich głównym napędem były nadal żagle, pomimo że na wodzie panował już wiek pary. Posiadały również znacznie zautomatyzowaną obsługę w porównaniu do jednostek budowanych jeszcze nie tak dawno przed nimi. Obsługa olbrzymich żagli odbywała się za pomocą [[winda parowa|wind parowych]], co znacznie zmniejszało ilość potrzebnej załogi. Były więc jednostkami bardzo nowoczesnymi i jednocześnie, paradoksalnie, z powodu żagli były jednostkami z bezpowrotnie mijającej epoki. Były to [[windjammer]]y.