Bernard świdnicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m szablon |
m poprawa linków |
||
Linia 11:
W początku lat dwudziestych [[XIV wiek|XIV]] w. Bernard zaangażował się w sojusz z Władysławem Łokietkiem uczestnicząc w wojnie z [[książęta głogowsko-żagańscy|głogowską]] linią [[Piastów|Piastów]]. Niespodziewanie z walk wycofał się w [[1322]], kiedy to wyjechał na [[Mazury]], gdzie uczestniczył w wyprawie zorganizowanej przez [[zakon krzyżacki|Krzyżaków]] przeciwko [[Litwa|Litwie]]. Nie zaprzepaściło to na szczęście dobrych stosunków z Polską, umożliwiając Bernardowi pośrednictwo w układzie zawartym w [[Kraków|Krakowie]] pomiędzy książętami głogowskimi, a Władysławem Łokietkiem.
Wkrótce po tych wydarzeniach Bernard doprowadził do mariażu swoich córek – Konstancji z księciem [[Głogów|głogowskim]] [[Przemko II
Bernard z małżeństwa z Kunegundą Łokietkówką (zmarła [[9 kwietnia]] [[1331]]) doczekał się dwóch synów [[Bolko II Mały|Bolka]] i [[Henryk II Świdnicki|Henryka II]] i trzech córek Konstancji (żony [[Przemko
Bernard zmarł [[6 maja]] [[1326]] i został pochowany w klasztorze w [[Krzeszów (województwo dolnośląskie)|Krzeszowie]]. Rządy Bernarda przyczyniły się do wzrostu potęgi malutkiego księstwa, co umożliwiło jego synowi prowadzenie w pełni niezależnej polityki. Nie bez znaczenia była tu budowa przez Bernarda potężnego zamku w Świdnicy, w którym Bolko II potrafił przez wiele miesięcy skutecznie bronić się przed potężną armią króla czeskiego podczas wojny [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]] o [[Śląsk]] w latach [[1345]]-[[1348]].
| |||