Mastering: Różnice pomiędzy wersjami

{{wyrażenia zwodnicze}}

 

 

Czynność masteringu zwykle poprzedza przetworzenie dźwięków na [[sygnał cyfrowy|cyfrowe]] bądź [[sygnał analogowy|analogowe]] w zależności od możliwości edycyjnych studia nagraniowego. Stosowane narzędzia obróbki to m.in. [[korektor]]y, [[kompresor dźwięku|kompresory]], [[limiter]]y dźwiękowe. Profesjonalni inżynierowie masteringu stosują zazwyczaj urządzenia analogowe, jednak coraz częściej limitowanie odbywa się przy zastosowaniu nowoczesnych technologii tj. cyfrowo. Technika cyfrowa jest obecnie bardzo wygodna z tego względu, iż pozwala na operowanie całością materiału wyciszaniem końcowych fragmentów [[utwór|utworów muzycznych]] oraz segmentacji całości na zamierzone utwory.

 

Wkrótce wytwórnie płytowe zauważyły, że mastering pozwala wyróżnić utwory (szczególnie pod względem głośności, agresywności basu i przestrzenności). W związku z tym, że przy pierwszym przesłuchaniu większość słuchaczy postrzega głośniejszy utwór jako lepszy, bezpośrednio przekłada się to na zyski ze sprzedaży nagrań.

Doprowadziło to do wybuchu tzw. "[[wojna głośności|wojny głośności]]" ("[[loudness war]]"), polegającej na tym, że z roku na rok wytwórnie starają się wydawać płyty masterowane coraz głośniej. Jako że znacznie ogranicza to zakres dostępnej technologicznie dynamiki (rozpiętość między najcichszymi i najgłośniejszymi dźwiękami możliwymi do odtworzenia), że jest procesem tyleż czasochłonnym, co dotyczącym jedynie pierwszego kontaktu z utworem (na dłuższą metę słuchacz często uznaje takie brzmienie za męczące) i bardziej opiera się na ukrywaniu niekorzystnych ubocznych efektów uszkodzenia zarówno dźwięku jak i zniekształcenia oryginalnego muzycznego charakteru nagrania, w związku z tym większość inżynierów dźwięku nie popiera "wojny głośności", lub obarcza miksującego obowiązkiem dostarczenia najgłośniejszego możliwego do uzyskania miksu, miksujący z kolei domagają się aranżacji, których oryginalnie użyte brzmienia, techniki kompozytorskie oraz sposób zaśpiewania/nagrania w ogóle [[umożliwiać|umożliwiają]] uzyskanie tak wysokich poziomów głośności. Postulowane są również normy prawnie sankcjonujące "technicznie prawidłową" rozpiętość dynamiki w komercyjnie dystrybuowanym nagraniu, mające ukrócić takie praktyki ciągłego (i z technicznego punktu widzenia niepotrzebnego) śrubowania średniej głośności płyt. Tym niemniej nadal powszechne jest oczekiwanie, że zmasterowana wersja płyty będzie znacznie głośniejsza, przestrzenniejsza, zawierać będzie znacznie więcej basu i wysokich tonów (nawet jeśli nie zawiera ich sam miks), oraz że w subiektywnym sensie muzycznym utwór po masteringu stanie się czymś innym, niż był do tej pory jako miks, wykonanie czy nawet sama kompozycja.

 

 

[[Kategoria:Muzyka]]