Wersja z 18:21, 24 gru 2007 edytuj Beno (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy interfejsu, Administratorzy 133 085 edycji m drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 15:24, 16 mar 2008 edytuj anuluj edycję Margoz (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 28 696 edycji m WP:SK, drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 9: Stanisław Wocjan był autorem książek z dziedziny rysunku technicznego i geometrii wykreślnej, w tym podręczników akademickich oraz podręczników dla [[zasadnicza szkoła zawodowa\|szkół zawodowych]]. Opracował monografię o swoim mistrzu i nauczycielu malarstwa ''Wspomnienia o Marianie Wawrzenieckim 1863-1943'', zaś w roku [[1962]] wydał książkę ''Marian Wawrzeniecki (1863-1943), malarz i wolnomyśliciel''. Miał żonę, Stanisławę, pochodzącą z rodziny hrabiowskiej Hołoga, oraz syna, Juliusza, profesora neurochirurgii. twórcą tej specjalności dziecięcej w Europie, wnuka Krzysztofa inżyniera społecznego rehabilitacji zawodowej w Polsce oraz prawnuków - Paweł, aktualnie w dziedzinie informatyki "quantum computing" na Uniwersytecie UCF Orlando, Tomasz, aktualnie w dyscyplinie fizyki "genotype simmulation" na Uniwersytecie Heidelberg w Deutsche Krebs-Forschung-Zentrum DKFZ oraz Jasio przyszły budowniczy mostów. == Malarstwo i działalność artystyczna == Stanisław Wocjan rozpoczął naukę malarstwa na niedzielnych kursach w [[Szkoła Zdobnictwa i Malarstwa\|Szkole Zdobnictwa i Malarstwa]] w [[Warszawa\|Warszawie]], gdzie kształcił się w latach [[1921]]-[[1922]]. Od roku [[1923]] do [[1924]] kontynuował naukę w [[Szkola Sztuk Pięknych im. Wojciecha Gersona\|Szkole Sztuk Pięknych im. Wojciecha Gersona]]. W roku [[1925]] rozpoczął kształcenie pod kierunkiem [[Marian Wawrzeniecki\|Mariana Wawrzenieckiego]], ucznia [[Jan Matejko\|Jana Matejki]]. Nauka, trwająca do roku [[1930]], przerodziła się później we współpracę i przyjaźń artystów, zainteresowała Wocjana kulturą i religią [[Słowianie\|Słowian]], do której często nawiązywał w późniejszej twórczości. W roku [[1936]] Wocjan odbył szereg podróży zagranicznych ([[Rzym]], [[Florencja]], [[Paryż]], [[Norymberga]], [[Monachium]], [[Drezno]], [[Praga]], [[Wiedeń]]), podczas których poznał osobiście [[Antoni Madeyski\|Antoniego Madeyskiego]] oraz studiował sztukę klasyków: [[Paolo Caliari\|Paolo Caliari (Paolo Veronese)]], [[Leonardo da Vinci\|Leonarda da Vinci]], [[Michał Anioł\|Michała Anioła]], a także romantyków: [[Eugène Delacroix\|Delacroix]], [[Jean-Paul Laurens\|Laurensa]], [[Pierre Puvis de Chavannes\|Chavannes'a]]. Ukształtowało to Wocjana jako malarza nurtu klasycznego realizmu, wyraźnie odcinającego się od [[Abstrakcja (sztuka)\|abstrakcyjnych]] kierunków w sztuce. ~~Był człowiekiem o wszechstronnych zainteresowaniach humanistyczno-matematycznych. Antropologia, historia oraz sztuka stanowiły centrum jego inspiracji artystycznych.~~ [[Grafika:Stanislaw Wocjan Odwieczne Piesni Karlowicza.jpg\|thumb\|left\|400px\|Obraz ''Odwieczne pieśni Karłowicza'']] Linia 31: W cyklu historycznym ujął zarówno ważne wydarzenia z historii Polski (m.in. powstanie [[Tadeusz Kościuszko\|Kościuszki]]), jak i Europy. Wocjan stworzył też szereg obrazów o tematyce wojennej, inspirowanych okrucieństwami II wojny światowej, zwłaszcza powstania warszawskiego. ~~Ze wspomnień prof. dr hab. J.L. Jakubowskiego o prof. St. Wocjanie:~~ " … skąd artysta malarz na Wydziale Elektrycznym? Otóż Wocjan miał za sobą studia techniczne i był specjalistą od kreśleń technicznych. Jako malarz był uczniem Mariana Wawrzenieckiego, reprezentanta klasycznego kierunku malarstwa, a jego ideałem był Jan Matejko. Jest zrozumiałe, że nie mógł on pogodzić się z kierunkiem socrealizmu w sztuce i zwalczał go namiętnie. Na tym tle wszedł w kolizję ze Związkiem Zawodowym Plastyków i okresowo bywał pozbawiany możliwości wystawienia obrazów, a nawet przydziału farb i płótna. Jako miłośnik malarstwa Wocjana pomagałem mu w organizowaniu w dużej auli Politechniki wystaw prac członków Związku Artystów Niezależnych, którego był animatorem (były to lata 1947 i 1949). … gdy w czasie Powstania Warszawskiego nasza Stolica legła w gruzach, gdy zburzeniu uległa Politechnika, gdy płomienie zniszczyły Twą pracownię z jej bezcennymi płótnami, nie załamałeś się. Jako gorący patriota zrozumiałeś, że Ojczyzna bardziej potrzebowała wtedy techniki niż sztuki. I jako wybitny specjalista, poświęciłeś się nauczaniu młodzieży akademickiej rysunku technicznego. Ty, Mistrz barwy i kształtu, przekazywałeś swą wiedzę w fakturze czarno-białej, w fakturze czarnych linii na białym tle. Dziś kilka tysięcy inżynierów może być dumnych z tego, że ich profesor był Artystą, który kreślenia techniczne wywodził od rysunków Leonarda da Vinci. Wiem, że Twoja wybitna działalność profesorska to tylko jeden z liści do wieńca chwały. Ty, Wizjoner barw, świateł i cieni, przejdziesz do historii kultury i sztuki polskiej przede wszystkim jako Artysta, który potrafił przelać na płótno nostalgię i czar utworów Szopena. Toteż śmiało mógłbyś powiedzieć: Non omnis moriar...". == Linki zewnętrzne == * [http://www.kurierplus.com/issues/2001/k356/kp356-09.htm Wspomnienia o Stanisławie Wocjanie i jego żonie] * [http://free.of.pl/p/prl/pdstr/311.htm Strona o sztuce okresu powojennego, zawiera m.in. fragment tekstu ''Odrodzenie przyjdzie''] * http://www.zkue.ime.pw.edu.pl/historia.htm Strona o Zakładzie Konstrukcji Urządzeń Elektrycznych * http://www.wiw.pl/wielcy/kwartalnik/JakubowskiJanusz.asp ~~[[Kategoria~~{{DEFAULTSORT:~~Polscy malarze\|~~Wocjan, Stanisław]]}} [[Kategoria:Polscy malarze]] [[Kategoria:Urodzeni w 1903]] [[Kategoria:Zmarli w 1974]]

Stanisław Wocjan: Różnice pomiędzy wersjami